Σπύρο Γιαλοψέ δεν φταις εσύ γι αυτά που κάνεις αλλά αυτοί που σε δημιούργησαν για να μετατραπείς σε οδοστρωτήρα Να σε καμαρώνουν.αυτοί και εμείς θα σε κρίνουμε

Αυτό έγραψε στην εφημερίδα του ο εκδότης του Βήματος της ελεύθερης φωνής  που ερήμην με καταδίκασε και με χαρακτήρισε συκοφάντη με μάρτυρα τον κ. Αντωνάκη Κουκουλά την Καλαματιανή αλεπού που με το χέρι επάνω στο Ευαγγέλιο ( έχει συνηθίσει πλέον με τα ιερά βιβλία  αφού είναι το δεξί χέρι του πατέρα Νικόλαο του προϊσταμένου της Παναγίας της Γιάτρισσας ) κατέθεσε ότι οι σχέσεις Παύλου -- Γιαλοψού είναι άριστες και Γκιώνη - Γιαλοψού χείριστες .
Και επειδή εκκρεμεί και μια άλλη αγωγή και θέλω να έχω συναντήσεις με τον κ. εκδότη στα δικαστήρια σήμερα του γράφω
Σπύρο Γιαλοψε με την εμπάθεια που σε διακρίνει γελοιοποίησες την στοιχειώδη δημοσιογραφία που ασκείς 

Αυτό είναι ένα μέρος από το οπισθόφυλλο της εφημερίδας το Βήμα του Λουτρακίου που παρουσιάζει ένα μέρος των συμβούλων του κ. Γκιώνη Τους συμβούλους του κ. Παύλου και του κ. Λογοθέτη.
Το θέμα το δικό μου δεν είναι οι οι φωτογραφίες των συμβούλων αλλά η απουσία μιας που είναι αυτή του Μπάμπη Γεωργίου.
Ο μεγάλος  Γάλλος συγγραφέας ALBERT KAMY είχε κάπου γράψει " Ο ελεύθερος τύπος μπορεί να είναι καλός ή κακός τύπος. Ο ανελεύθερος δεν θα γίνει ποτέ τίποτε άλλο από κακός τύπος."
Και εδώ την λογοκρισία την επιβάλει ο εκδότης δημοσιογράφος που έχει την θρασύτητα να βγει πρωτοσέλιδο :

Και επειδή η θρασύτητα του κ. Γιαλοψού  μπορεί να φτάσει σε σημείο ξεδιάντροπο  και να ισχυριστεί ότι δεν είχε φωτογραφία του κ. Γεωργίου του παρουσιάζουμε μια πρόσφατη που έχει εκεί βάλει όλη την  κακότητα εναντίον υποψηφίων για τους οποίους έχει γράψει λόγια υπέροχα

Και έτσι  το επιχείρημα ότι δεν είχες φωτογραφία να βάλεις καταρρίπτεται ως αστήριχτο και μένει η εμπάθεια και κακότητα και το κακό συναπάντημα από δημοσιογραφικής πλευράς. 

Κάποιος είχε πει ότι ότι η λογοκρισία δείχνει την έλλειψη αυτοπεποίθησης μιας κοινωνίας.
Έψαξα να βρω τι σημαίνει λογοκρισία την οποία ασκεί ο δημοσιογράφος στο δικό του έντυπο και δεν μπόρεσα να βρω τίποτα  γραμμένο Και έβγαλα το δικό μου συμπέρασμα που μπορεί να πειράζει αλλά είναι αληθινό  Αυτού του είδους η δημοσιογραφία  δεν μπορώ να την χαρακτηρίσω γιατί δεν υπάρχει 

Κύριε Γιαλοψέ

Ο κ. Γεωργίου που δεν έχω καμία φιλική σχέση και ούτε καφενείο έχω για να μου αφήνει τα ευρώ του και να κάθεται μάλιστα και σε τραπεζάκι παράνομο αφού ήταν επί της πλατείας
Αν και είμαι ερασιτέχνης δημοσιογράφος που σημαίνει  ότι δεν τα οικονομάω από την δημοσιογραφία είμαι υποχρεωμένος να σταθώ με σεβασμό μπροστά το όνομα του που έχει γράψει πολιτική και αθλητική ιστορία. Χρόνια πολλά δημοτικός σύμβουλος και δυο φορές πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου.. Και πρόεδρος του Ποσειδώνα Λουτρακίου που όταν κάποτε τον παρουσίασα σε μια εκπομπή στην τηλεόραση με πήραν στο τηλέφωνο και μου είπαν " ...δεν πρέπει να λες ψέματα ότι ο Ποσειδώνας υπηρετεί οκτώ (8)αθλήματα και έχει σαράντα δυο ( 42) τμήματα. Και αυτά έχουν κάποιο όριο" Και όταν πρόεδρος του φαινομένου αυτού είναι ο Μπάμπης ο Γεωργίου δεν μπορεί η εφημερίδα έστω και αυτή η διαφημιστική να βγαίνει χωρίς την φωτογραφία του. 

Κύριο Πανούση 

Και δεν είναι η πρώτη φορά που προβληματίζομαι και ρωτώ τον κ. Πανούση τον Πανεπιστημιακό Δάσκαλο πως είναι δυνατόν να γράφει σε μια εφημερίδα που ο εκδότης της δεν σέβεται απολύτως τίποτα 
Αλλά τώρα ήρθε η ώρα να του κάνω μια πολύ δύσκολη ερώτηση την οποία θα μπορούσαν να την έκαναν τα παιδιά του κ. Γεωργίου |" Δάσκαλε γράφετε σε μια εφημερίδα που ο εκδότης της έχει βάλει  την φωτογραφία όλων των δημοτικών συμβούλων εκτός του πατέρα μου. Οι φίλοι μου με ρωτάνε γιατί και εγώ τι να τους απαντήσω.Σας βλέπω στην τηλεόραση και μιλάτε για ελευθερία του λόγου και δηλώνετε ότι δεν θα ψηφίσετε τον κ. Κουβέλη. Η δική σας η ελευθερία προφανώς διαφέρει από του κ. Γιαλοψού που ονομάζεται ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ 
Ο λαός μας στην περίπτωση αυτή λέει το περίφημο " ...δάσκαλε που δίδασκες και νόμους δεν κρατούσες" 
Νομίζω ότι πρέπει να μελετήσετε τα λόγια του EVRETT McKINLEY DIRKSEN που ήταν και αυτός πολιτικός όπως και η αφεντιά σας "| ...είμαι άνθρωπος σταθερών και άκαμπτων αρχών η πρώτη από τις οποίες είναι να είμαι πάντα ελαστικός"


.