Δεν θα μάθουμε τι πρέπει να γίνουμε αν δεν γνωρίζουμε τι είμαστε...

Ο Πανούλης Ηλιακόπουλος αυτή η δόξα της δημοσιογραφίας γράφει στο Μπλοκ του

Ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ Λουτρακίου φοβήθηκε μήπως ο διευθυντής Επικοινωνίας και Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της Club HotelLoutraki S.A. Γιάννης Βραχάτης τους τραβήξει το αυτί και τη σχέση του δήμου Λουτρακίου με την εταιρεία του την αντιμετωπίζουν με τόση ελαφρότητα; Δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που χρωστάνε στην Λουτράκι Α.Ε. που είναι υπέρ αρκετά για να εκτοξεύσουν τον τόπο στην τουριστική ανάπτυξη

Σχολιασμός Νικηφόρου

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πανούλης γράφει για τον κ. ΒΝραχάτη ότι είναι φίλος και συνεργάτης του Νίκου Κωνσταντόπουλου αυτού του εισαγγελέα στη δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου.

ΤΥώρα βρε φίλε μου κουβαδάκια να τραβήξει το αυτί το φίλου μου αλλά και γιατρού μου Ηλία Κοφινά ο Γιάννης Βραχάτης μου φαίνεται λιγάκι δύσκολο. Πρώτα γιατί δεν τον φτάνει. Και δεύτερο όταν ο Ηλίας αγωνιζότανε για τις ιδέες ο Γιαννάκης ο Βραχάτης δεν είμαι βέβαιος ότι θα είχε εκτεθεί αφού η διπλωματία προηγείται της αγωνιστικότητας Τώρα γιατί κόπτεται ο Πανούλης για τα συμφέροντα του δήμου και είναι εναντίον  του κ. Γιάννη μας ( που όλοι φεύγουν και ο επικοινωνιολόγος έχει κολλήσει σαν στρείδι) βαθιές είναι οι ρίζες για να θυμηθούμε και το έργο του . Ντ.Υσσώ- Γκάου «Βαθιές είναι οι ρίζες»,

Ο Πανούλης το κρατάει Μανιάτικο που ο κ. Γιάννης μας το 2007 έφερε Αθηναίο δημοσιογράφο ( Πουλακίδα) για το γραφείο τύπου του Δήμου και με 30.000 ευρώ το μήνα. . Ενώ αυτός πολέμησε την κ. Παπακωνσταντίνου για να την βγάλει από την θέση της ( και το γραφείο τύπου μέσα στα άλλα) για να την πάρει αυτός. Και μα ξεφύτρωσε άλλος λόγω τότε συνασπισμού ( μπαίνουμε δεν μπαίνουμε στη βουλή ) και τώρα λόγω ΣΥΡΙΖΑ που το ένα πόδι του κ. Τσίπρα βρίσκεται στου Μαξίμου ( να θυμηθούμε και ολίγο Γιαλοψό – Γκιώνη ) δικαιολογημένα χορεύει ο ανυπέρβλητος επικοινωνιολόγος. Και να είσαι παιδί του Αβέρωφ και επομένως πολιτικός αδελφός του κ. Σαμαρά και να σε νικάει ο Συνασπισμός  ( για αυτοκτονία)και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ  () δικαιολογημένα)

Και έτσι αναγκάζομαι και πάλι να επιστρατεύσω τους στοίχους του Γιώργου Σουρή για να μετριάσω τον πόνο του Πανούλη που ποτές δεν θα περάσει την πόρτα του Δημαρχείου κουβαλώντας στην πλάτη του έναν τίτλο.

 Καὶ ψωμοτύρι καὶ γιὰ καφὲ
τὸ «δὲ βαρυέσαι» κι «ὢχ ἀδερφέ».
Ὡσὰν πολίτης, σκυφτὸς ραγιᾶς
σὰν πιάσει πόστο: δερβεναγᾶς.

Θέλει ἀκόμα -κι αὐτὸ εἶναι ὡραῖο-
νὰ παριστάνει τὸν εὐρωπαῖο.
Στὰ δυὸ φορώντας τὰ πόδια πού ῾χει
στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ ἄλλο τσαρούχι.

* * *

Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;