Με πήρε στο τηλέφωνο ένας έφεδρος αξιωματικό που είναι σήμερα και παππούς και μου είπε με μια αναπνοή τα παρακάτω :" Τι είπε ρε Νικηφόρε ο άσχετος υπουργός που μπέρδεψε το καθήκον με την ανικανότητα. κάποιων που βρίσκονται σε πόστα που έχουν σχέση με την ανθρώπινη ζωή. Όταν χάνει την ζωή του ένας που υπηρετεί την πατρίδα εν καιρώ ειρήνης δεν έχει καμία σχέση με τα Ελληνόπουλα που χρόνια ποτίζουν το δέντρο της ελευθερίας με το αίμα τους. Επειδή είναι χαλασμένος ένας πυροσωλήνας μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την θυσία αυτών των παιδιών καθήκον.
Αν αυτά τα πιστεύει ο κ. Υπουργός να κάνει τον κόπο και να πάει ο ίδιος να το πει στις μαυροντυμένες μανάδες που ο πόνος αυτών είναι αβάσταχτος " και τέλειωσε με ένα κλάμα που μου ράγισε την καρδιά Αλήθεια τι θα μπορούσα να προσθέσω εγώ στο κατηγορώ του φίλου ;
