| Ένα ποίημα του Λευτέρη Παπαδόπουλου που μελοποίησε ο Μίκυς Θεοδωράκης και αναφέρεται στο παιδί |
Κάποτε θα `ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πώς σε θένε
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε
Κάποτε θα `ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν
Και όταν θα `ρθουν οι καιροί
που θα `χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα
Επειδή θεωρώ σκοπό της ζωής κάθε ανθρώπου ακόμα και γι αυτούς που δεν έχουν παιδιά ή τα έχουν χάσει για το λόγο αυτό και δημοσιεύω για πολλοστή φορά το υπέροχο ποίημα του φίλου Λευτέρη Παπαδόπουλου που μελοποίησε ο Μίκυς Θεοδωράκης και πρωτοτραγούδησε ο Παύλος Σιδηρόπουλος
Δυστυχώς η πολιτεία δεν δείχνει την πρέπουσα σοβαρότητα αντιμετώπισης της νεολαίας αφού αφήνει στα χέρια ανικάνων τον αθλητισμό το σπουδαιότερο εμπόδιο των εμπόρων των ψυχών
Να γιατί έβαλα το ποίημα αυτό για να μπορέσω να ευχηθώ για τον καινούργιο χρόνο μήπως και ξυπνήσω κανέναν αρμόδιο που δυστυχώς κοιμούνται ή αδιαφορούν γιατί δεν γνωρίζουν τον επίλογο του ποιήματος
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα
Εύχομαι από καρδιάς να υλοποιηθούν τα υπέροχα αυτά λόγια γιατί αρκετά έχουμε προδώσει τα παιδιά καιρός να αναλογιστούμε τις υποχρεώσεις μας.
Γιατί και εμείς που αδιαφορούμε για την επικρατούσα στην χώρα μας κατάσταση στο τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει στην προστασία του παιδιού είμαστε ένοχοι και δεν έχουμε καμία δικαιολογία.
Το να ευχόμαστε χρόνια πολλά είναι πολύ εύκολο. Αλλά αυτά να είναι και καλά είναι το πολύ δύσκολο γιατί αδιαφορούμε για το σπίτι του γείτονα που καίγεται ( και μερικοί χαίρονται ακόμα) ενώ δεν βλέπουμε ότι υπάρχει κίνδυνος να καεί και το δικό μας.