περιφρονώντας το Ελληνικό τραγούδι κάποιοι νομίζουν ότι ...ξεχωρίζουν

\Πολλές φορές ακούω περιφρονητικά λόγια για τα ελληνικά τραγούδια και επαναστατώ γιατί είναι τόσο άδικο να χαρακτηρίζουμε έτσι αυτούς τους τεράστιους δημιουργούς. Και θυμάμαι ένα στοίχο του Σουρή 

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που ‘χει
στο ‘να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.

Που αναφέρεται σε μας που οι περισσότεροι έχουμε ασθένεια και έτσι δεχόμαστε ότι κάθε ξενόφερτο  είναι καλύτερο από τα δικά μας 

Παρακαλώ ας διαβάσουμε μαζί αυτό  ποίημα που είναι και τραγούδι για να είμαστε περισσότερο σοβαροί όταν σχολιάζουμε την πνευματική δημιουργία των Ελλήνων 

Το παλιό μου παλτό 

Στίχοι:   Sunny Μπαλτζή Μουσική:   Λάκης Παπαδόπουλος 1. Χρήστος Δάντης 2. Κώστας Μακεδόνας 3. Χρήστος Δάντης & Λάκης Παπαδόπουλος Έχω πέσει και κλαίω στο παλιό μου παλτό που το είχα ξεχάσει στο πατάρι κλειστό μες στις τσέπες του είχε ψιχουλάκια από σνακ και στη φόδρα του θέση για τον δρόμο κονιάκ Τόσες κρύες στιγμές στη καρδιά μου ζεστές μέσα στο σινεμά και στους δρόμους μετά μου `μαθε τα ταξίδια να αλητεύω εν ψυχρώ να περνάω καλά και με χάλια καιρό το παλιό μου παλτό Κι έσβηνε το τσιγάρο στο υγρό πάνω χώμα σ’ ένα υπόστεγο κάτσαμε και γίναμε λιώμα και μια νύχτα τρελή σ’ ένα άδειο βαγόνι μείναμε ως το πρωί και έξω έριχνε χιόνι Πώς περάσαν τα χρόνια τι είναι αυτά που φορώ ποιο σατέν ποιο μετάξι θα με βγάλει χορό το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε `σένα να προσέχεις μικρή μου γιατί μοιάζει σ’ εμένα γιατί μοιάζει σε `μένα Κι έσβηνε το τσιγάρο στο υγρό πάνω χώμα σ’ ένα υπόστεγο κάτσαμε και γίναμε λιώμα το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε `σένα να προσέχεις μικρή μου γιατί μοιάζεις σ’ εμένα