Κάποτε είχα διαβάσει ένα μικρό κείμενο που προσπάθησα αλλά δεν το κατάλαβα Και είχα μια συνήθεια να τα μαζεύω αλλά επειδή φοβόμουνα μήπως αυτά που θα ρωτούσα με γελοιοποιούσε τα άφηνα στα σκοτάδια και αυτά αλλά και την αφεντιά μου Στο συγκεκριμένο κείμενο αυτό διάβαζα " ...αισθάνομαι οίκτο για τους πλούσιους Είναι πάντοτε εκτεθειμένοι στον κίνδυνο να γίνουν φτωχοί"
Τώρα θα μου πει κάποιος που όλα αυτά τα θυμήθηκα. Μα όταν άκουσα ότι ο ευαίσθητος πρόεδρος έκανε Βου αντιπρόεδρο της ένωσης τον καθηγητή καλών τρόπων Και σκέπτομαι πόσο άνετα θα αισθάνονται όλοι αυτοί που θα είναι απλοί σύμβουλοι που θα έχουν αντιπρόεδρο έστω και Βου έναν άνθρωπο που έδειξε στους ψηφοφόρους τους τα γεννητικά του όργανα Και έρχεται να δικαιολογήσει όχι να αρνηθεί την πράξη του λέγοντας ότι έχει κοίλη και προσπάθησε να την βάλει μέσα.
Και δεν μπορούσε να πάει σε ένα απόμερο μέρος να βάλει μέσα τον ταξιδιώτη αλλά ήθελε αυτά όλα να τα κάνει ενώπιον μαρτύρων
Και δεν κάθεται ένας από τους παράγοντες και να ρωτήσει τον ευαίσθητο πρόεδρο γιατί προκαλεί και τους ταπεινώνει με τις επιλογές του
Υπάρχουν 54 σωματεία και αν υπολογίσουμε ότι κάθε συμβούλιο έχει πέντε συμβούλους έχουμε 270 ανθρώπους το λιγότερο και ούτε ένας δεν έγραψε γιατί κ. Τσιχιτζή ταπεινώνεις αυτούς που σου έδωσαν το αξίωμα που φέρεις.
Αλλά και οι σύμβουλοι αυτοί που έχουν μείνει δεν βρέθηκε ένας διαμαρτυρηθεί Τόσο τους έχει τυφλώσει η εξουσία;
Βέβαια τους χαλάω την σούπα αλλά είμαι μόνος αλλά αυτό με πεισμώνει και αγωνίζομαι οι αξίες να προχωρούν