Μετά -φυσικά- απ' τον Φέρεντς Πούσκας, ο Λάγιος Ντέταρι είναι ότι καλύτερο έχει παρουσιάσει ποτέ το ουγγρικό ποδόσφαιρο.
Έχει σκοράρει το τελευταίο, μέχρι σήμερα, γκολ της Ουγγαρίας σε Μουντιάλ. Ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης του γερμανικού πρωταθλήματος το 1988. Έκανε την πιο ηχηρή μεταγραφή στην Ελλάδα τη δεκαετία του '80. Ενώ, είχε πλησιάσει το κασέ του Μαραντόνα στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.
Ο Λάγιος Ντέταρι παραχώρησε μία αποκαλυπτική συνέντευξη στο γερμανικό περιοδικό "11 Freunde" και εξήγησε πώς η μεταγραφή του στον Ολυμπιακό έσωσε την ιστορική Άιντραχτ Φρανκφούρτης και αποκάλυψε διάφορες ιστορίες της καριέρας του.
Η μεταγραφή από τη Χόνβεντ στη γερμανική ομάδα ομάδα το καλοκαίρι του 1987 κόστισε 2.880.000 σημερινά ευρώ και με 11 γκολ σε 33 εμφανίσεις εξελίχθηκε σε ηγέτη της Άιντραχτ, στέλνοντάς την μέχρι τον τελικό κυπέλλου.
Στις εξέδρες βρέθηκε και ο τότε ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού Γιώργος Κοσκωτάς, ο οποίος παρακολούθησε τον Ούγγρο μέσο να σημειώνει το 1-0 με το οποίο κατέκτησε το τρόπαιο. "Είσαι ο παίκτης μου, είμαι σίγουρος 100%", του είπε μετά από το τέλος του αγώνα, όπως εξομολογείται ο ίδιος ο Ντέταρι.
Η απάντησή του ήταν τουλάχιστον... αποτρεπτική: "Θα πρέπει να το συζητήσετε με την ομάδα μου και με την ομοσπονδία". Εξάλλου, λίγες ημέρες νωρίτερα, ο Ντέταρι είχε διαβεβαιώσει τους φίλους της Άιντραχτ πως πήγε στην ομάδα "για τέσσερα χρόνια".
"Δεν ήθελα να έρθω"
Ο Ντέταρι έλεγε εν γνώσει του ψέμματα, αφού όχι μόνο ήξερε ότι θα έπαιρνε μεταγραφή, αλλά την είχε... κανονίσει κιόλας. Αυτή δεν θα ήταν στην Ελλάδα, όπου δεν ήθελε να έρθει.
"Ποτέ δεν ήθελα να έρθω στην Ελλάδα, αλλά και σε αυτή τη μετακίνηση δεν είχα δικαίωμα λόγου", τόνισε, αναφερόμενος στο καθεστώς στην Ουγγαρία που δεν επέτρεπε ελεύθερες μετακινήσεις παικτών: "Με έστειλε η ουγγρική ομοσπονδία. Προσωπικά θα προτιμούσα να πάω στη Γιουβέντους, όπου είχα υπογράψει προσύμφωνο".
"Τρελός ο Κοσκωτάς"
Σε μία περίοδο μεταγραφικού οργασμού στην Ιταλία, με τη Νάπολι να έχει ήδη τον Ντιέγκο Μαραντόνα, τη Μίλαν να σχηματίζει την περίφημη ομάδα των Ολλανδών (Μάρκο φαν Μπάστεν, Ρουντ Γκούλιτ, Φρανκ Ράικαρντ) και την Ίντερ να απαντά με τους Γερμανούς Λότας Ματέους, Γίργκεν Κλίνσμαν, Αντρέας Μπρέμε, η "γηραιά κυρία" ήθελε να "χτυπήσει" με τον Ντέταρι, προσφέροντας 13.000.000 γερμανικά μάρκα.
Ο Ολυμπιακός απάντησε με 18.000.000 μάρκα ή 1.200.000.000 δραχμές, που ισοδυναμούν με 8.700.000 σημερινά ευρώ και η ουγγρική ομοσπονδία είπε το "ναι" στο ελληνικό χρήμα.
"Ποιος να φανταστεί ότι θα εμφανιστεί αυτός ο τρελός να δώσει 18 εκατομμύρια; Για να σοβαρευτούμε: ο Κοσκωτάς μου συμπεριφέρθηκε άψογα. Τα 18 εκατομμύρια μοιράστηκαν στην ουγγρική ομοσπονδία και την Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Αυτά τα χρήματα έσωσαν από τη χρεοκοπία τον σύλλογο, ο οποίος είχε συσσωρεύσει πολλά χρέη για την ομάδα του στο χόκεϊ επί πάγου".
Τα χρήματα που έπαιρνε ο 25χρονος μέσος στον Ολυμπιακό ήταν όσα έπαιρνε την ίδια χρονιά ολόκληρη η ομάδα στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης: "Ξαφνικά είχα γίνει ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες όλων των εποχών, πιο ακριβός και από τον Γκούλιτ".
"Φοβόμασταν να βγούμε όταν χάναμε"
Η χρονιά αρχίζει με περιπέτειες για τους "ερυθρολεύκους", αφού μόλις στην 5η αγωνιστική, ο ιδιοκτήτης τους... εξαφανίζεται από την Ελλάδα λόγω του σκανδάλου της Τράπεζας Κρήτης.
Παρ' όλα αυτά, ο Ντέταρι κάθισε δύο γεμάτες χρονιές στη χώρα μας, πήρε τα χρήματά του και είχε να πει καλά λόγια για τις εμπειρίες που βίωσε, έστω κι αν ορισμένες φορές... φοβόταν για τη σωματική ακεραιότητά του.
"Στη Γερμανία σπάνια παίζαμε με περισσότερους από 25.000 θεατές. Στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας έρχονταν 80.000. Μετά το ματς καθόμαστε δύο-τρεις ώρες στα αποδυτήρια, γιατί μας έκλειναν τον δρόμο. Κι όταν χάναμε μπορεί να μέναμε και επτά-οκτώ ώρες, γιατί φοβόμαστε να βγούμε. Αλλά ευτυχώς, σπάνια γινόταν αυτό".
"Είμαι ευχαριστημένος"
Μετά από 33 γκολ σε 55 εμφανίσεις και ένα Κύπελλο Ελλάδας, ο Ντέταρι αποχώρησε από το λιμάνι. Η Γιουβέντους πλέον είχε σχηματίσει κι αυτή γερμανικό τρίο με τους Γίργκεν Κόλερ, Αντρέας Μέλερ και Στέφαν Ρόιτερ και δεν είχε χρήματα για να αγοράσει τον Ούγγρο, ο οποίος κατέληξε στη Serie A μεν, για τη Μπολόνια δε.
Δεν κατάφερε να καθιερωθεί στο υψηλό επίπεδο και ακολούθησαν Ανκόνα, Φερεντσβάρος, Τζένοα, Ξαμάξ, Σεντ Πόλτεν, για να επιστρέψει το 1999 στην πατρίδα του για Μπουνταπέστι και Ντουνακέσι. Ο ίδιος θεωρεί ότι πέτυχε ό,τι έπρεπε στην καριέρα του: "Είμαι αρκετά ευχαριστημένος. Κέρδισα μερικά κύπελλα, αναδείχθηκα παίκτης της χρονιάς στην Ουγγαρία, την Ελβετία και την Ελλάδα, πολλές φορές ήμουν πρώτος σκόρερ".
Η ατάκα του Πούσκας
"Στη δεκαετία του´80 ήμουν ένας από τους λίγους στην Ουγγαρία, που τον άφησαν να φύγει στο εξωτερικό σε τόσο μικρή ηλικία. Αυτό ήταν ασυνήθιστο, ακόμα και ο Φέρεντς Πούσκας έπρεπε να φτάσει τα 31 για να πάει στη Ρεάλ Μαδρίτης", συνέχισε ο Ντέταρι.
Μιλώντας για τον "καλπάζοντα συνταγματάρχη", μάλιστα, διηγήθηκε και μία ανέκδοτη ιστορία από την περίοδο που είχε αναλάβει την εθνική Ουγγαρίας. Ο Ντέταρι τον πείραζε συχνά, λέγοντάς του: "Τελικά Φέρεντς, ποτέ δεν έχουν βγει καλύτερα δεκάρια από εμάς τους δύο, έτσι δεν είναι;"
Η απάντηση του Πούσκας ήταν σύντομη και περιεκτική: "Μην αυθαδιάζεις, γιατί θα πέσει σφαλιάρα