Αποσπάσματα από τις τηλεφωνικές συζητήσεις Μπιλ Κλίντον-Τόνι Μπλερ όταν και οι δύο βρίσκονταν στην ηγεσία των χωρών τους έδωσε στη δημοσιότητα για πρώτη φορά η προεδρική βιβλιοθήκη του πρώτου.
Σε αυτές ένα από τα ζητήματα που έχουν τραβήξει την προσοχή των Μέσων Ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο είναι οι συζητήσεις που έκαναν για τον τραγικό θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνα, στο Παρίσι, το 1997, κατά την οποία εκφράζουν παράλληλα και τις ανησυχίες τους για μέλλον των δύο γιων της.
Στην απομαγνητοφώνηση της τηλεφωνικής συζήτησης που είχαν την 1 Σεπτέμβρη του 1997 οι δυο ηγέτες σχολίαζαν το γεγονός ότι η αδικοχαμένη πριγκίπισσα ήταν ιδιαίτερα αγαπητή από τους «απλούς ανθρώπους», με τον Τόνι Μπλερ να λέει: «Προσωπικά θα μου λείψει. Ήταν σαν να γκρεμίστηκε ένα αστέρι. Ήταν αστέρι για εκείνους».
Κατά την διάρκεια της συζήτησης ο Βρετανός Πρωθυπουργός εκφράζει και την δυσπιστία του για το πως έγινε το δυστύχημα στο μοιραίο τούνελ, στο οποίο έχασε την ζωή του και ο Ντόντι Φαγέντ.
Απόσπασμα από την συζήτηση:
Ο Κλίντον εκφράζει τα συλλυπητήρια του.
Μπλερ: Είναι μια ζοφερή υπόθεση, μία πολύ ζοφερή υπόθεση.
Κλίντον: Είναι απαίσιο, είναι πραγματικά απαίσιο, Βρισκόμαστε στο Martha's Vineyaed κάνοντας διακοπές και είμαστε με πολλούς ανθρώπους που την γνώριζαν.
Μπλερ: Την είδαμε ξανά λίγες βδομάδες πριν όταν την φιλοξενήσαμε για μεσημεριανό με τον πρίγκηπα Γουίλιαμ, είναι υπέροχο παιδί.
Κλίντον: Ναι, ανησυχώ πολύ για αυτά τα παιδιά τώρα.
Μπλερ: Ήταν βράχος σταθερότητας, υπό την έννοια ότι τα έφερε σε επαφή με τον έξω κόσμο. Το μεγαλύτερο παιδί, ο Γουίλιαμ είναι λίγο σαν και αυτή κατά κάποιο τρόπο, «πατάει γερά στο έδαφος», κάνει πράγματα όπως τα παιδιά της ηλικίας του.
Κλίντον: Λοιπόν, λυπάμαι πολύ για αυτή. Βασικά άρχιζε να αποκτά τον έλεγχο της ζωής της.
Αργότερα, οι δύο άντρες συνεχίζουν μιλώντας για το τι συνέβη, ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ έκανε ερωτήσεις αν ο σωματοφύλακας στο αυτοκίνητο ήταν ζωντανός και γαι τον ρόλο των παπαράτσι.
Μπλερ: Προφανώς είχε πιει
Κλίντον: Αυτό φοβόμουν. Αυτοί οι άνθρωποι (οι παπαράτσι) τους κυνηγούσαν;
Μπλερ: Έπεσαν πάνω τους μόλις έφυγαν από το ξενοδοχείο, ακόμα όμως δεν μπορώ να πιστέψω τς αναφορές για το πόσο γρήγορα έτρεχαν. Δεν είναι δυνατό να πήγαιναν με 160 χλμ . Εννοώ, ξέρω το Παρίσι. Δεν έπρεπε να τρέχουν τόσο γρήγορα σε αυτά τα τούνελ, παρόλα αυτά.
Κλίντον: Είναι θλιβερό γεγονός, σου λέω