Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Το παραγάδι του Νικηφόρου έπιασε ένα ψάρι αλλιώτικο που το λένε αχαριστία



                                   Διαβάζω :
Τέλος, ο πατέρας του νεαρού ποδοσφαιριστή, με δηλώσεις του τόνισε: «Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη διοίκηση του ΑΟ Ζευγολατιού, για όσα προσέφεραν στον υιό μου και απέδειξαν πως ο ΑΟΖ, εκτός από σπουδαίος σύλλογος, μπορεί να βοηθήσει και πολύ παραπάνω. Θα ήθελα να ευχαριστήσω και τον γενικό αρχηγό Γιώργο Βορινιώτη, που συνέβαλε και αυτός τα μέγιστα, ώστε ο Αποστόλης να μπορεί πλέον να κάνει το μεγάλο βήμα»

Διαβάζω :


Ο ποδοσφαιριστής αποκτήθηκε από τον ΑΠΕΣΣΑ Χαλκίου, 

Όπου ο Γιώργος Χαρίτος τον βοήθησε να μάθει τα πρώτα μυστικά 

της μπάλας και στη συνέχεια εξέλιξε το ταλέντο του, στον 

Α Ο Ζευγολατιού


Ο Νικηφόρος  Σχολιάζει 

Θυμάμαι  όταν ο Κεντέρης  κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο το χάρισε στον πρώτο προπονητή του που είχε στην Μυτιλήνη γιατί είπε ότι αυτός είδε το ταλέντο του. 
Είχα ένα συμμαθητή που ο Θεός τον πήρε κοντά του πολύ γρήγορα. Της ώρας της Ιχνογραφίας που εμείς πετάγαμε σαΐτες μεταξύ μας δυο άνθρωποι δούλευαν ο αείμνηστος Γιάννης και ο καθηγητής των τεχνικών Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι ο καθηγητής έκανε ζωγράφο τον συμμαθητή μου.Πλην όμως βοήθησε να ανακαλύψει το ταλέντο που είχε μέσα του. Που το στέλνει ο Θεός. 
Έτσι και εδώ  ποδόσφαιρο στο νεαρό παίκτη Απόστολο Μαντζώρη δεν του έμαθε ο Χαρίτος αλλά είναι αυτός που είδε το ταλέντο στο παίκτη. 
Και νομίζω στα τόσα λόγια που ξόδεψε ο πατέρας του θα μπορούσε να "ξόδευε " και δυο παραπάνω  για τον Γιώργο Χαρίτο αυτόν τον ανιδιοτελή εργάτη του ποδοσφαίρου. Είμαι βέβαιος ότι είναι συνηθισμένος από κάτι τέτοια ο φίλος Γιώργος αφού ο χώρος του ποδοσφαίρου τρέψει την αχαριστία  Αλλά την προσφορά του στο ποδόσφαιρο οι σωστοί την αναγνωρίζουν