Όπως σας έγραψα το Σάββατο το πρωί πήγα να παρακολουθήσω τον αγώνα Νέοι Α Ο Λουτρακίου με τους Νέους του Ισθμιακού
Μου έκανε τρομερή εντύπωση που σ όλο τον αγώνα δεν ακούστηκε η λέξης που οι νέοι την χρησιμοποιούν συνεχώς ( μ@λ@κ@ )
Φάουλ υπήρχαν αλλά τα συνηθισμένα χωρίς κανένα ηθελημένο. Αν και η διαφορά ήταν μεγάλη μεταξύ των ομάδων αφού η ομάδα του Α Ο Λ παρουσιάζει θέαμα που δεν το βλέπεις σε κανένα γήπεδο της Κορινθίας υπήρχε ο σεβασμός μεταξύ των παικτών που σπάνια βλέπεις σε αυτούς τους αγώνες.
Γιατί από την μια οι νικητές φέρνοντε εγωιστικά στους ανήμπορους να τους φτάσουν και από την άλλη την αδυναμία των οι ηττημένοι προσπαθούν να την ισοφαρίσουν με αντιαθλητικά μαρκαρίσματα
Η μόνη παραφωνία ήταν η διαιτησία όχι επειδή έκανε λάθη αλλά αλλά γιατί βλέποντας τον να παρακολουθεί τις φάσεις αμέσως σ έπιανε υπνηλία γιατί ο διαιτητής περπατούσε και δεν έτρεχε Κατάλαβα ότι κρατούσε δυνάμεις αφού πριν από τον αγώνα αυτόν στο ίδιο γήπεδο ήταν επόπτης στον αγώνα παίδων που προηγήθηκε μετάξύ των ομάδων Α Ο Λουτρακίου και Ολυμπιακού Άσσου. Μα και το απόγευμα έπρεπε να πει παρών στα Αθίκια στον αγώνα Τενεάτη --Δάφνης Μέσα σε εννέα ώρες πρέπει να λάβει μέρος σε τρεις αγώνες όταν στον ποδοσφαιριστή αυτό απαγορεύεται.
Και εδώ όταν κάνει το λάθος και ο διαιτητής δεν το επισημάνει ο νεαρός παίκτης το θεωρεί σωστό και ο επόμενος διαιτητής κάνει σωστή διαιτησία θεωρεί ο νεαρός ότι τον αδικεί. Το άλφα του ποδοσφαίρου είναι ότι η έναρξης του παιχνιδιού γίνεται με την μπάλα μπροστά και ποτέ πίσω Επίσης ο πλάγιος ήταν υπέρβαρος και κάποιας ηλικίας. Τουλάχιστον σε αυτά τα πρωταθλήματα καλό θα είναι να στέλνετε μικρά παιδιά. Αλλά που να τα βρείτε που όλα τα διαλύσατε
Στους παιδικούς αγώνες να στέλνετε διαιτητές ή νέα παιδιά ή διαιτητές που είναι παλαίμαχοι και μπορούν να διαιτητεύσουν Προς Θεού να μη πηγαίνουν επαγγελματίες διαιτητές που κάνουν οικονομία δυνάμεων δεν εφαρμόζουν σωστά τους κανονισμούς.
Μου έκανε τρομερή εντύπωση που σ όλο τον αγώνα δεν ακούστηκε η λέξης που οι νέοι την χρησιμοποιούν συνεχώς ( μ@λ@κ@ )
Φάουλ υπήρχαν αλλά τα συνηθισμένα χωρίς κανένα ηθελημένο. Αν και η διαφορά ήταν μεγάλη μεταξύ των ομάδων αφού η ομάδα του Α Ο Λ παρουσιάζει θέαμα που δεν το βλέπεις σε κανένα γήπεδο της Κορινθίας υπήρχε ο σεβασμός μεταξύ των παικτών που σπάνια βλέπεις σε αυτούς τους αγώνες.
Γιατί από την μια οι νικητές φέρνοντε εγωιστικά στους ανήμπορους να τους φτάσουν και από την άλλη την αδυναμία των οι ηττημένοι προσπαθούν να την ισοφαρίσουν με αντιαθλητικά μαρκαρίσματα
Η μόνη παραφωνία ήταν η διαιτησία όχι επειδή έκανε λάθη αλλά αλλά γιατί βλέποντας τον να παρακολουθεί τις φάσεις αμέσως σ έπιανε υπνηλία γιατί ο διαιτητής περπατούσε και δεν έτρεχε Κατάλαβα ότι κρατούσε δυνάμεις αφού πριν από τον αγώνα αυτόν στο ίδιο γήπεδο ήταν επόπτης στον αγώνα παίδων που προηγήθηκε μετάξύ των ομάδων Α Ο Λουτρακίου και Ολυμπιακού Άσσου. Μα και το απόγευμα έπρεπε να πει παρών στα Αθίκια στον αγώνα Τενεάτη --Δάφνης Μέσα σε εννέα ώρες πρέπει να λάβει μέρος σε τρεις αγώνες όταν στον ποδοσφαιριστή αυτό απαγορεύεται.
Και εδώ όταν κάνει το λάθος και ο διαιτητής δεν το επισημάνει ο νεαρός παίκτης το θεωρεί σωστό και ο επόμενος διαιτητής κάνει σωστή διαιτησία θεωρεί ο νεαρός ότι τον αδικεί. Το άλφα του ποδοσφαίρου είναι ότι η έναρξης του παιχνιδιού γίνεται με την μπάλα μπροστά και ποτέ πίσω Επίσης ο πλάγιος ήταν υπέρβαρος και κάποιας ηλικίας. Τουλάχιστον σε αυτά τα πρωταθλήματα καλό θα είναι να στέλνετε μικρά παιδιά. Αλλά που να τα βρείτε που όλα τα διαλύσατε
Στους παιδικούς αγώνες να στέλνετε διαιτητές ή νέα παιδιά ή διαιτητές που είναι παλαίμαχοι και μπορούν να διαιτητεύσουν Προς Θεού να μη πηγαίνουν επαγγελματίες διαιτητές που κάνουν οικονομία δυνάμεων δεν εφαρμόζουν σωστά τους κανονισμούς.