αδέκαστος ο ασυμβίβαστος και ο ακέραιος Ανδρέας Ντούλης μετά τον αγώνα οι
αρχηγοί των ομάδων περιμένουν πότε θα τελειώσει το φροντιστήριο που θα κάνει ο κ. παρατηρητής διαιτησίας --που είναι και αυτός που τους όρισε και δεν μπορεί να κρίνει άστοχους τους ορισμούς του -- στους υφισταμένους του και θα θεωρήσει εαυτόν τουλάχιστον καθηγητή του Πανεπιστημίου την ώρα που διδάσκει.Και να κάνει κρύο και να έχεις ηττηθεί και να παίζει στο Ξυλόκαστρο και πρέπει να πας στο Λουτράκι και ο αδέκαστος να βγάζει τον λόγο που πολλές φορές διαρκεί και είκοσι λεπτά Πόσο δίκιο είχε ο ABRAHAAM LINCOLNN που είχε πει το περίφημο "Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι μπορούν ν αντέξουν τη φτώχεια .Αν όμως θες να δοκιμάσεις το χαρακτήρα κάποιου δωσ' του εξουσία "
Ποιος κανονισμός κ. αδέκαστε ότι ο παρατηρητής διαιτησίας μπαίνει μέσα στα αποδυτήρια ; Εδώ θα μου πεις ότι ο πρόεδρος της ένωσης πιάστηκε από το Σ Δ Ο Ε με μια στάνη στην πλάτη και διοικεί το Κορινθιακό ποδόσφαιρο και θα μας πειράξει το φροντιστήριο του ασυμβίβαστου;
Αυτά όλα με αναγκάζουν να θυμηθώ μια στροφή από το ποίημα του Γιώργου Σουρή ο Ρωμιός
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που ‘χει
στο ‘να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.