Όπως συνηθίζω αν δεν πάω να πάρω το ορεκτικό μου από ένα αγώνας μεταξύ των παίδων ή Νέων δεν παιρνάει ευχάριστα το ποδοσφαιρικό μου Σαββατοκύριακο
Και πηγαίνω πολλές φορές στο γήπεδο που έχει το όνομα του φίλο μου Γιάννη Στέφα για δυο λόγους Ο πρώτος για να νιώσω ότι είμαι κοντά του γιατί για μένα ποτέ δεν έφυγε Και ο δεύτερος λόγος γιατί θεωρώ ότι ζω δυο ώρες μέσα σ ένα καταπληκτικό φυσικό περιβάλλον
Δεν συμφωνώ με την κριτική του προπονητή του Α Ο Λουτρακίου κ. Νούλα ότι ήταν η χειρότερη εμφάνιση της ομάδας του.Μόνο το μοναδικό τέρμα παρουσίασε όλο το σκεπτικό των παικτών του Που θα μπορούσε να το πετύχει ο νούμερο ας πούμε ένδεκα αλλά το σιγούρεψε δίνοντας την μπάλα σε συμπαίκτη του που ήταν μπροστά στο άδειο τέρμα
Αλλά αυτό που με εντυπωσίασε ήταν η διαιτησία του αγώνα Και έμαθα ότι ο διαιτητής λέγεται Δημήτρης Μπεκιάρης και έχει γεννηθεί το 1997 που σημαίνει αν οι πληροφορίες μου είναι σωστές βρίσκεται στο εικοστό έτος της ηλικίας με τρία χρόνια πείρα
Ας πάρουμε την σωματική διάπλαση έχουμε να κάνουμε με διαιτητή με τέλειο σώμα που φρόντισε να είναι πολύ καλογυμνασμένο με αποτέλεσμα να τρέξει περισσότερο από κάθε παίκτη.Το παρακολούθησα με πολύ μεγάλη προσοχή και διαπίστωσα ότι δεν έκανε το παραμικρό λάθος
Βρισκόμαστε μπροστά σ ένα μεγάλο διαιτητικό ταλέντο και πιστεύω ότι δεν θα κάνω κακό μ αυτά που γράφω
Τον αγώνα τον παρακολουθήσαμε 12 φίλαθλοι Και αυτό είναι σίγουρο μια και τους μέτρησα
