Μερικοί με ρωτάνε γιατί είμαι τόσο δεμένος με την ομάδα του Α Ο Λουτρακίου Και εγώ τους απαντώ Γιατί το αξίζουν
Παρακολούθησα τον αγώνα Α Ο Λουτρακίου -- Παναργειακού που με ήττα της γηπεδούχου βρισκόμαστε μπροστά σε μια κατάσταση που δύσκολα θα μπορούσε να ανατραπεί και επομένως ήταν σχεδόν βέβαιος ο υποβιβασμός
Σε έναν αγώνα υψίστης σημασίας και η ατμόσφαιρα μας θύμιζε εκκλησία Και αυτός είναι ο λόγος που είμαι δεμένος με τον Α Ο Λουτρακίου.
Και μέσα σε μια εβδομάδα το σκηνικό έχει στηθεί στο νησί που γεννήθηκα και είναι η Λέσβος με πρωτεύουσα την Μυτιλήνη
Και επειδή στο γήπεδο της Μυτιλήνης θα γινόταν ο αγώνας Καλλονής -- Καλλιθέας ο άλλος αγώνας Αιολικού -- Α Ο Λουτρακίου θα γινόταν στο γήπεδο ενός μικρού χωριού
Η ομάδα του Αιολικού δεν κινδυνεύει ούτε με υποβιβασμό αλλά ούτε φιλοδοξεί να κατακτήσει το πρωτάθλημα Και η ατμόσφαιρα θυμίζει μπαρουτοαποθήκη που έχει εκραγεί και όλοι του Α Ο Λ κάνουν την προσευχή τους να ξαναδούν του Λουτράκι Οι παράγοντες που συνόδευσαν την ομάδα είχαν χωριστεί από τους φιλάθλους χωρίς όμως καμία προστασία Σαν να τους έλεγαν αυτοί είναι βαράτετους Και τους βάρεσαν Για να μη πλυθούν οι ποδοσφαιριστές τους έκοψαν το νερό
Αναφέρω τι έγινε μέσα σε μια εβδομάδα και τις εικόνες που μπορεί να σχηματίσει κάποιος τρίτος αντικειμενικός φίλαθλος
Θώδειο στάδιο : Ο πολιτισμός σ όλη του την μεγαλοπρέπεια
Γήπεδο Λουτρών ( χωριό της Λέσβου που έγηινε ο αγώνας ) Νοστάλγησαν παράγοντες και ποδοσφαιριστές τον πολιτισμό της εποχής των Σπηλαίων
Βέβαια αυτός ο χαρακτηρισμός δεν αφορά τους κατοίκους του νησιού του Βενέζη και του Μυριβήλη που τους εκπροσώπησε ο παλαιός πρόεδρος του Αιολικού που έκανε τα πάντα για να πει ότι εμείς δε έχουμε τίποτα με όλους αυτούς τους τραμπούκους
Τώρα πιστεύω ότι καταλάβατε γιατί είμαι με τον Α Ο Λοτρακίου
