Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις αλλά περισσότερες από μια πόσες ;
Για πρώτη φορά στην ιστορία του Συλλόγου και του τμήματος, η ομάδα Χάντμπολ του Ποσειδώνα, συμμετείχε στον Ευρωπαϊκό θεσμό του Challenge Cup. Οι στιγμές μοναδικές που χάραξαν μέσα μας, ανεξίτηλα το μεγαλείο της δυνατότητας να πρεσβεύεις, το Λουτράκι και την Ελλάδα στις πλάτες σου. Να κουβαλάς την σημαία του ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ, στις αποσκευές σου, στην Ευρώπη.
Γνωρίζαμε ότι η αντίπαλη ομάδα, αγωνίζεται σε ένα πολύ πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, αυτό της SEHA LEAGUE, ότι κάθε εβδομάδα, αγωνίζεται με τους πρωταθλητές της Ουγγαρίας, της Κροατίας, της Σλοβενίας, των Σκοπίων και της Ρουμανίας. Σημαίνει ότι γνωρίζουν άριστα τις δυσκολίες και τις απαιτήσεις ενός τέτοιου πρωταθλήματος και είναι σαφώς καλύτερα προετοιμασμένοι.
Αντίθετα με εμάς, που δεν έχουμε εμπειρία από ευρωπαϊκές συμμετοχές και που πήγαμε να παίξουμε ελεύθερα και χωρίς άγχος. Δυστυχώς δεν είναι εύκολο να αποβάλεις το άγχος στην πράξη όταν μέσα στο γήπεδο αντιμετωπίζεις αθλητές που με την μισή ευκαιρία σημειώνουν γκολ. Που χρειάζεται όχι μόνο ικανότητα αλλά και εμπειρία να το καταφέρεις αυτό που εμείς, δεν είχαμε.
Το καλό από την εμπειρία αυτή είναι, ότι μας έγινε κατανοητό, ότι όχι μόνο η δουλειά δεν φτάνει, αλλά χρειάζονται και πολλά περισσότερα πράγματα για να μπορείς να σταθείς σε μια τέτοια διοργάνωση, αξιοπρεπώς και με ίσα δικαιώματα στην νίκη και το κυριότερο σε βάθος χρόνου.
Παρά τις δυσκολίες, η ομάδα προσπάθησε να παλέψει στα ίσα τους Σέρβους αλλά δεν άντεξε.
Μόλις στο 15' οι Σέρβοι προηγήθηκαν 9-4, ενώ στο ημίχρονο οι ομάδες μπήκαν στα αποδυτήρια με το σκορ στο 18-10. Ελπίζαμε ότι θα καταφέρουμε να διατηρήσουμε την διαφορά στα 8 γκολ χωρίς επιτυχία. Αλλά όπως εξελίχθηκε στο δεύτερο μέρος η εικόνα του αγώνα δεν άλλαξε κάτι, με τους γηπεδούχους να προηγούνται 30-17 και να επικρατούν τελικά με 13 τέρματα διαφορά. Ο επαναληπτικός που είναι τυπικής διαδικασίας θα γίνει την επόμενη εβδομάδα στο Λουτράκι.
Θα είναι μια γιορτή για την ομάδα μας, θα είναι μια γιορτή για την πόλη μας, θα είναι μια γιορτή της ψυχής μας.
Ελπίζουμε οι φίλαθλοι να έρθουν το Σάββατο 29 Νοεμβρίου στις 18:00 και να γεμίζουμε το γήπεδο μας, χειροκροτώντας τους αθλητές μας για την φιλότιμη προσπάθεια τους. Είναι μια στιγμή ευθύνης όλων μας και πρέπει να την μοιραστούμε όλοι μαζί.
ΡΑΝΤΝΙΣΚΙ (ΣΕΡΒΙΑ) – ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ 34-21 (ημχ. 18-10)
ΡΑΝΤΝΙΤΣΚΙ (Μλάντεν Ολιάτσα): Αρσιτς, Πράλιτσα 1, Προντάνοβιτς 4, Γιανισίγεβιτς 1, Γκουλιέτα 8, Γκεμάλιεβιτς, Μόσιτς, Πέτροβιτς, Σπάσιτς 5, Μίλινσιτς, Σίμιτς, Σμίγκιτς 2, Μπόσιτς 6, Ερβάτσανιν, Ραγίσεβιτς 1, Γκριμπόβιτς 6
ΠΟΣΕΙΔΩΝ (Νίκος Γραμματικός): Βλαχογιώργος, Βαμβακάς 3, Πέρρος 5, Δημητρόπουλος, Χερουβείμ, Τοκατζόγλου, Μανιουδάκης, Οικονόμου 1, Μπάρμπας, Βούκοβιτς, Τρουμπέτας 7, Μελετάκος 3, Βασιλειάδης 1, Παπαδόπουλος, Παλαιολόγος, Ρουμελιώτης
Διαιτητές: Μπεν Νταν, Φαράν (Ισραήλ) Δίλεπτα: 4- 4 Πέναλτι: 1/2- 1/1
Θα ήθελα να αναφερθώ στην τιμή που μας έκαναν ο Δήμαρχος Κος Γκιώνης Γ. και ο Αντιδήμαρχος αθλητισμού πολιτισμού, Κος Σακελλαρίου Α., συνοδεύοντας την ομάδα, δίνοντας πρώτοι το παράδειγμα, της στήριξης του αθλητισμού, προς όλους τους φιλάθλους και συνδημότες μας
Είναι μια στάση ζωής και φιλοσοφίας για τον αθλητισμό, που την έχουν και οι δύο έχοντας γαλουχηθεί με τις αξίες του, μέσα στους αγωνιστικούς χώρους σε υψηλό επίπεδο. Τους ευχαριστούμε για την τιμή που μας έκαναν, και θέλουμε να δηλώσουμε απερίφραστα ότι ήταν χαρά μας που όλοι μαζί συνταξιδέψαμε στην Σερβία και στο Κραγκούγιεβατς. Ευχόμαστε αυτό να γίνει πράξη από όλες και όλους και να γεμίσουμε το γήπεδο το επόμενο Σάββατο.
Σχολιασμός Νικηφόρου
Προς όλους αυτούς που με αμφισβήτησαν όταν παρουσίασα το Ποσειδώνα Λουτρακίου στην τηλεόραση και με χαρακτήρισαν παραμυθά. Και δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι δυνατόν αυτή που λέγεται Ακαδημία και που βρίσκεται στην Αθήνα δεν μπόρεσαν να μάθουν που εδώ στο μικρό Λουτράκι υπάρχει μια πηγή αθλητικής ζωής και αξίζει να ασχοληθεί μαζί της γιατί αν στερέψει τότε θα υπάρχουν πολλά προβλήματα . Και που διοικείται από ανθρώπους που βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη
Και η ψυχή της ομάδας είναι ο Δημήτρης Μπεκιάρης που νομίζω ότι προσφέρει τόσα πολλά που κάποτε πρέπει να ασχοληθούν οι παράγοντες της δημόσιας ζωής αυτού του τόπου
Αλλά θα μου πείτε ότι εδώ η Ακαδημία αλλά και η τοπική κοινωνία δεν ασχολήθηκε με τον Γιάννη Λαζαρίδη την ζωή του Ποσειδώνα . Και έχω παρατηρήσει όταν βραβεύονται άνθρωποι που η προσφορά τους είναι μηδενική και ξεχνιούνται όχι οι εργάτες του αθλητισμού αλλά οι υπηρέτες στην κυριολεξία.
Να γιατί υπάρχει ο Νικηφόρος για να επισημαίνει τα κακώς κείμενα και να τα παρουσιάζει.
Αλλά όλοι αυτοί οι υπηρέτες του αθλητισμού δεν πρέπει να ξεχνούν ο Δημήτρης Καρέλας αυτός ο τεράστιος παράγων του Εθνικού όταν πέθανε στην τελευταία του κατοικία τον συνόδευσαν πέντε ( 5) άνθρωποι.