Όπως όλοι γνωρίζουν ότι περπατώ μαζί με την γυναίκα μου επί καθημερινής βάσεως Και από εκεί βγάζω πολλά ρεπορτάζ και ιδίως ότι έχει σχέση με την καθαριότητα. Στο δρόμο συναντώ πολλούς που με χαιρετάνε αλλά πάντα καβάλα στο αυτοκίνητο τους μια και δεν έχουν μάθει να ταλαιπωρούν τα πόδια τους.
Σπανίως βρίσκουμε συναδέλφους που έχουν την ίδια λόξα με μας. Και δυστυχώς όλοι είναι κάποιας προχωρημένης σαν και την αφεντιά ηλικία. Τελευταία συνάντησα ένα κυπαρίσσι που όμως χρησιμοποιούσε και το μπαστούνι του γιατί τα χρόνια που σήκωνε στην πλάτη του ήταν εννέα δεκαετίες όπως μάθαμε αργότερα. Ανταλλάσσαμε χαιρετισμό επί καθημερινής βάσεως . Μια μέρα τον είδαμε να είναι απασχολημένος σε κάτι έργα που γίνονται εκεί σε κάποιο εργοστάσιο. Και όπως έχουμε εμείς οι Έλληνες την καλή ή την κακή συνήθεια πρέπει να κάνουμε έλεγχο για να βρούμε τις κακοτεχνίες.
Περάσαμε από το σημείο και σε απόσταση τριάντα μέτρων ακούμε μια φωνή που μου θύμιζε επιλοχία στο στρατό. Γιατί δεν μα χαιρετάτε σήμερα.
Μου κόπηκαν τα γόνατα γιατί ο άνθρωπος μου ήταν συμπαθέστατος.
Γύρισα και του εξήγησα για την παράλειψη μας και μάλλον τον έπεισα
Και εκεί έμαθα ότι έχει καβατζάρει τα ενενήντα και ότι ήταν κάποτε πρωταθλητής στο άλμα εις ύψος Και σταμάτησε τον αθλητισμό γιατί μπαρκάρισε
Ομολογώ ότι αυτή η σύντομη συζήτηση που είχα μαζί του με ενθουσίασε και του υποσχέθηκα ότι θα πάρω την κάμερα για να του πάρω μια συνέντευξη. Γιατί έχει τόσα πολλά να πει.
Και αν κάποιος με ρωτήσει ποια ήταν η μεγαλύτερη ερασιτεχνική δημοσιογραφική επιτυχία αβίαστα θα του απαντήσω Αυτή που έκανα με τον Τόλη Μουζάκη έναν αντάρτη του ΕΛΑΣ λιμενεργάτη στο Λιμάνι του Λουτρακίου
Το ρώτησα Γιατί πήρες το τουφέκι και πήγες στα βουνά αφού και μετά την απελευθέρωση πάλι νεργάτης θα ήσουνα.
Και τότε ο αείμνηστος Τόλης μου είπε απλά χωρίς κανένα ίχνος έπαρσης σαν να μου έλεγε καλημέρα " γιατί δεν μπορούσα
