Αυτό το μικρό διάστημα που αγωνιστικές θα σε καμάρωνε ο Φλόκος όπως εγώ που αν και ήμουνα μόνος ένιωθα την ζεστασιά του και το δάκρυ της συγκίνησης του
Φοβόμουνα ότι ο Χονδρόπουλος θα έσφαζε το χωριό μου και έτσι αποφάσισα να πάω στους Αγίους Θεοδώρους Εκεί όταν πηγαίνω βλέπω της ταμπέλα που
γράφει το όνομα του Ζαμπέτα που οι αρμόδιοι ονόμασαν το γήπεδο του ποδοσφαίρου των Αγίων Θεοδώρων και δικαιολογώ τον εαυτό μου που με πάθος υπηρέτησα το άθλημα αυτό. Γιατί βρήκα μορφές και μια από αυτές ήταν ο αείμνηστος που αν και δεν είχε παιδιά τα λάτρεψε.
Μόνο που πρέπει επειγόντως το γήπεδο αυτό να μετακομίσει και να πλησιάσει την πόλη γιατί τελευταία έχω διαπιστώσει στους αγώνες δεν υπάρχουν παιδιά και αυτό αποτελεί τον αργό αλλά σίγουρο θάνατο του αθλήματος.
Και όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα τον αγώνα να τον παρακολουθήσουν λιγότεροι από πενήντα φίλαθλοι και οι περισσότεροι ήταν Κλενιάτες
Τώρα κάποιος θα μου πει πως τους γνώρισες αφού εσύ κάθεσαι απέναντι από την εξέδρα. Μα όταν η ομάδα του χωριού μου πέτυχε το μοναδικό τέρμα φώναξαν γκολ οι περισσότεροι.
Την ομάδα των Αγίων Θεοδώρων την είδα στην πρώτη αγωνιστική όταν έπαιξε με την Κόρινθο 06 την καλύτερη ομάδα της Κορινθίας και μπορεί να έχασε αλλά αξιοπρεπώς Αυτή την ομάδα που παρακολούθησα σήμερα δεν είχε καμία σχέση
Την Κλένια την είδα στο περσινό αγώνα με τον Ολυμπιακό και είχε χάσει νομίζω με ένα βαρύ 3-0. Και όμως η τότε ομάδα βλεπόταν ενώ η σημερινή που ήταν και νικήτρια συναγωνιζόταν τους ηττημένους που ήταν άτυχοι ενώ οι νικητές είχαν και τύχη και καλό τερματοφύλακα.
Ο διαιτητής Χονδρόπουλος με απογοήτευσε γιατί δεν βρήκα το παραμικρό λάθος. Γνωρίζω ότι όταν είναι χωρίς "επιτήρηση" σφυρίζει σωστά. Αν ήταν εκτός Κορινθίας είμαι βέβαιος ότι θα έφτανε ψηλά. Βαρύς όμως ο ίσκιος του Λουδοβίκου 14.
