Η αγάπη είναι ένα ατέλειωτο μυστήριο γιατί δεν υπάρχει τίποτε που να μπορεί να την εξηγήσει
Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ
Καπιταλισμός είναι άνιση κατανομή του πλούτου
Ενώ ο σοσιαλισμός ίση κατανομή της φτώχειας.
Ουίνστον
Τσώρτσιλ
Αυτός είναι ο τίτλος το άρθρου μου που έγραψα στο
φύλλο της 24 Δεκεμβρίου του 2011 για την γιορτή
Και μέσα στο
κείμενο έγραψα «Την περασμένη Κυριακή
( 18. 12.11) υπήρχε μια πολύ ωραία γιορτή από αυτές που ανεβάζουν το ηθικό των
ανθρώπων μια και στη σημερινή εποχή υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται για τους
συνανθρώπους μας.
Κάποιος Νικολόπουλος Αντώνης
που προσωπικά ποτέ δεν τον συνάντησα στη ζωή μου είχε αφήσει την
περιουσία τους για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Αν κάποιος έμπαινε ξαφνικά στο συνεδριακό κέντρο θα φανταζότανε ότι
ένας πλούσιους που πέθανε άφησε την
περιουσία του στους φτωχούς.
Και όμως ο Αντώνης Νικολόπουλος
ξεκίνησε από το χωριό του φτωχός.
Και η γυναίκα του η Ουρανία
Λαζαρίδη ένα προσφυγόπουλο.
Ο Γιάννης Λαζαρίδης με την αδελφή του Ουρανία και τον πρώην δήμαρχο Λουτρακίου Περαχώρας Αγίων Θεοδώρων
Τόσο ο Αντώνης όσο και η Ουρανία αφού γευτήκανε την φτώχεια μέχρι το μεδούλι των πίστεψαν ότι μόνο η εργασία που να συνοδεύεται με εντιμότητα θα μπορέσει να τους δώσει ψωμί να φάνε.
Ένας πάμφτωχος και μια
προσφυγοπούλα συναντήθηκαν για να μεγαλουργήσουν Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε στο
Αλεξάνδρειο Συνεδριακό κέντρο του Λουτρακίου για να παρακολουθήσουμε την
βράβευση είκοσι
μαθητών και μαθητριών του γυμνασίου και άλλων
είκοσι του Λυκείου.
Ένα μέρος λοιπόν του άρθρου
ήταν αυτά που διαβάζετε.
Και περίμενα να περάσουν
σαράντα μέρες από την ημέρα που έγινε
αυτή η βράβευσης για να δω τι θα γράψουν οι τοπικές εφημερίδες και οι
πνευματικοί ταγοί του Δήμου μας . Σε μια από αυτές είδα 100 λέξεις γραμμένες
από κάποια κυρία και μέχρι εκεί. Αλλά εδώ θα μου πείτε ότι μερικοί βραβευμένοι
δεν ήρθανε για να πάρουν το βραβείο τους. και μερικοί γονείς ούτε να καμαρώσουν
τα παιδιά τους
Και διαβάζω λέξεις
πολλές να γράφουν οι διάφοροι που πιστεύουν ότι είναι πνευματικοί άνθρωποι στο Λουτράκι.
Που έχουν άποψη επί όλων των θεμάτων και μάλιστα μερικοί από αυτούς και βλέψεις
να τους χαρακτηρίσουμε ακόμα και κουλτουριάρηδες.
Γιατί η κουλτούρα νομίζουν ότι
αποδεικνύεται γράφοντας κάπου ή μιλώντας σε μια συγκέντρωση. Βέβαια τόσο ο
Αντώνης όσο και η Ουρανία δεν είναι γνήσιοι και καθαρόαιμοι Λουτρακιότες . Μα
και ο Γαλανόπουλος δεν ήταν από του Λουτράκι.
Βέβαια εδώ ισχύει αυτό που ο
λαός μας λέει τον Γιάννη ( που εδώ γίνεται Αντώνης και Ουρανία ) δεν τον θέλουμε αλλά τα καλά του τα δεχόμαστε . Η λεβεντιά εδώ θα ήταν να
λέγανε στον Νικολόπουλο και την Ουρανία. Εμείς δεν δεχόμαστε την ευεργεσία σας
γιατί είσαστε ξένοι.
Αυτά όλα είναι δικές μου απόψεις
και είμαι βέβαιος ότι θα δεχτώ την μήνη του Γιάννη Λαζαρίδη και της
Ουρανίας που είναι δυο σεμνοί άνθρωποι.
Αλλά όμως ο δημοσιογράφος
έστω και ερασιτέχνης έχει ένα καθήκον. Να γράφει την αλήθεια αδιαφορώντας ποιόν
θα ευχαριστήσει ή θα δυσαρεστήσει. Αυτή η εφημερίδα έχει ένα σκοπό να παρουσιάζει
τα γεγονότα σκέτα και χωρίς καρυκεύματα . Και για τον λόγο αυτόν και δεν
δεχόμαστε διαφημίσεις. Επιτέλους η υποκρισία να σταματήσει είναι καιρός γιατί
το Λουτράκι δεν είναι αυτό που ήταν πριν από πενήντα χρόνια. Και δεν μπορεί
επιτέλους να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ ξένων και ντόπιων.
