Λίγους μήνες μετά την παρουσία τους ως απολογούμενοι για την υπόθεση της «εγκληματικής οργάνωσης» στο ποδόσφαιρο, η οποία σε επίπεδο ανακριτικής διαδικασίας έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, ηγετικά μέλη της ΕΠΟ (κάποιοι εμπλέκονται και στις δύο υποθέσεις) αναγκάζονται ξανά, έχοντας να αντιμετωπίσει νέες κατηγορίες, να βρεθούν απολογούμενα ενώπιον του ίδιου ειδικού ανακριτή, του κ. Γ. Ανδρεάδη, στον δεύτερο όροφο του κτιρίου 6 των δικαστηρίων της πρώην σχολής Ευελπίδων.
Αυτή τη φορά η κατηγορία που αντιμετωπίζουν αφορά την επονομαζόμενη υπόθεση της «κάρτας υγείας». Ενός φιλόδοξου σχεδίου ελέγχου, μέσω μετρήσεων, της υγείας περίπου 300.000 ποδοσφαιριστών (όλων των κατηγοριών και των πρωταθλημάτων) το οποίο παρότι άρχισε το 2005, ουσιαστικά δεν υλοποιήθηκε ποτέ και προκάλεσε περιουσιακή ζημία στην ΕΠΟ, που υπερβαίνει τα 29 εκατομμύρια ευρώ.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση, κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος αντιμετωπίζουν συνολικά 31 πρόσωπα από τα οποία τα 23 κατηγορούνται για τις ενέργειες και τις παραλείψεις τους ως μέλη της ΕΠΟ, ενώ οι υπόλοιποι οκτώ, είναι στελέχη της εταιρείας με την οποία υπογράφηκαν οι συμβάσεις το 2005 και το 2010.
Ανάμεσα στους 23 της ΕΠΟ που κατηγορούνται, είναι ο πρόεδρος Γ. Γκιρτζίκης καθώς και οι τρεις προηγούμενοι πρόεδροι της ομοσπονδίας, Γ. Σαρρής, Σ. Πιλάβιος και Β. Γκαγκάτσης. Επίσης, επτά από τους 23 είναι σήμερα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΠΟ. Πέραν του κ. Γκιρτζίκη, πρόκειται για τον αναπληρωτή πρόεδρο, Ευ. Τοπολιάτη, τον β΄ αντιπρόεδρο Ευ. Μαζαράκη, τον πρόεδρο της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας, Γ. Καραμελίδη, τον πρόεδρο της Φούτμπολ Λιγκ, Σπ. Καλογιάννη, και τα μέλη Ν. Προύντζο και Ι. Οικονομίδη.
Η κατηγορία που αντιμετωπίζουν είναι ηθική αυτουργία κατά συναυτουργία σε απιστία, επειδή σύμφωνα με το κατηγορητήριο τα «ιατρικά κέντρα» που η ΕΠΟ φιλοδοξούσε να ιδρύσει σε κάθε Ενωση – μέλος της, ουδέποτε εξασφάλισαν άδεια λειτουργίας. Επομένως, σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο, ενώ οι ποδοσφαιριστές υπολογίζεται ότι είναι 300.000 μέχρι την καταγγελία της σύμβασης από την ίδια την ΕΠΟ, τον Μάρτιο του 2013, έγιναν μόλις 15.513 μετρήσεις.
Ωστόσο, παρά το αντικειμενικό πρόβλημα που υπήρχε με τη λειτουργία των «ιατρικών κέντρων», οι διοικήσεις της ΕΠΟ δεν έκαναν χρήση του άρθρου 23 της σύμβασης που υπέγραψαν με την αντισυμβαλλόμενη εταιρεία που είχε αναλάβει την προμήθεια και τη συντήρηση των ιατρικών μηχανημάτων, και απάλλασσε την ομοσπονδία από κάθε ευθύνη καταβολής της συμφωνηθείσας αμοιβής, με αποτέλεσμα μέχρι την καταγγελία της σύμβασης να καταβληθούν στην αντισυμβαλλόμενη 13 εκατομμύρια ευρώ. Σήμερα, οι δύο πλευρές βρίσκονται στα δικαστήρια. Η μεν εταιρεία διεκδικώντας 17 εκατομμύρια, η δε ΕΠΟ διεκδικώντας περίπου το ίδιο ποσό, υποστηρίζοντας ότι η εταιρεία ήταν υπαίτια για τη μη εκτέλεση του έργου. Ενα άλλο στοιχείο που υπάρχει στο κατηγορητήριο και φαίνεται να απασχολεί τις δικαστικές αρχές είναι ο λόγος για τον οποίο, μολονότι υπήρχε πρόβλημα στην εκτέλεση του έργου, λόγω μη έκδοσης αδειών και το θέμα αυτό συζητήθηκε κατ’ επανάληψη στα διοικητικά συμβούλια της ΕΠΟ από το 2005 έως το 2008, αντί η σύμβαση να καταγγελθεί, επεκτάθηκε για δύο ακόμα χρόνια με απόφαση που λήφθηκε το 2010 και επομένως αντί να λήξει το 2011 παρατάθηκε έως τον Σεπτέμβριο του 2013. Το Μάρτιο του 2013 η νέα διοίκηση υπό τον Γ. Σαρρή αποφάσισε κατόπιν εισήγησής του «να καταγγελθούν η από 22/9/2005 και η από 18/2/2010 τροποποίηση αυτής, καθώς και η από 19/2/2010 συμβάσεις με την εταιρεία PC Systems, οι οποίες δεν έχουν υλοποιηθεί χωρίς την ευθύνη της ΕΠΟ».
Σύμφωνα με κάποιους που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, η απόφαση της ΕΠΟ για καταγγελία της σύμβασης, ίσως να επηρεάστηκε από την ένα μήνα νωρίτερα παρέμβαση της οικονομικής εισαγγελίας, αλλά και λόγω συγκρούσεων στους κόλπους της ομοσπονδίας ανάμεσα σε πρόσωπα που βρήκαν την καταγγελία της σύμβασης και την εισαγγελική παρέμβαση ως ευκαιρία ξεκαθαρίσματος λογαριασμών με το «παρελθόν». Η συνέχεια, ωστόσο, ήταν ταραχώδης. Η εταιρεία από την πρώτη στιγμή κυνήγησε και εξακολουθεί να κυνηγά την ΕΠΟ στα δικαστήρια, πετυχαίνοντας μπλοκάρισμα λογαριασμών και συντηρητικές κατασχέσεις. Παράλληλα, η έρευνα της δικαιοσύνης, εκτεινόμενη από το 2005 έως το 2013 «στράφηκε» προς όλους τους πρωταγωνιστές της περιόδου, εξαιρώντας μόνο τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΠΟ που προέρχονταν από την ΕΠΑΕ και εν συνεχεία από τη Σούπερ Λίγκα.
Ανάμεσα στους 23 της ΕΠΟ που κατηγορούνται, είναι ο πρόεδρος Γ. Γκιρτζίκης καθώς και οι τρεις προηγούμενοι πρόεδροι της ομοσπονδίας, Γ. Σαρρής, Σ. Πιλάβιος και Β. Γκαγκάτσης. Επίσης, επτά από τους 23 είναι σήμερα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΠΟ. Πέραν του κ. Γκιρτζίκη, πρόκειται για τον αναπληρωτή πρόεδρο, Ευ. Τοπολιάτη, τον β΄ αντιπρόεδρο Ευ. Μαζαράκη, τον πρόεδρο της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας, Γ. Καραμελίδη, τον πρόεδρο της Φούτμπολ Λιγκ, Σπ. Καλογιάννη, και τα μέλη Ν. Προύντζο και Ι. Οικονομίδη.
Η κατηγορία που αντιμετωπίζουν είναι ηθική αυτουργία κατά συναυτουργία σε απιστία, επειδή σύμφωνα με το κατηγορητήριο τα «ιατρικά κέντρα» που η ΕΠΟ φιλοδοξούσε να ιδρύσει σε κάθε Ενωση – μέλος της, ουδέποτε εξασφάλισαν άδεια λειτουργίας. Επομένως, σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο, ενώ οι ποδοσφαιριστές υπολογίζεται ότι είναι 300.000 μέχρι την καταγγελία της σύμβασης από την ίδια την ΕΠΟ, τον Μάρτιο του 2013, έγιναν μόλις 15.513 μετρήσεις.
Ωστόσο, παρά το αντικειμενικό πρόβλημα που υπήρχε με τη λειτουργία των «ιατρικών κέντρων», οι διοικήσεις της ΕΠΟ δεν έκαναν χρήση του άρθρου 23 της σύμβασης που υπέγραψαν με την αντισυμβαλλόμενη εταιρεία που είχε αναλάβει την προμήθεια και τη συντήρηση των ιατρικών μηχανημάτων, και απάλλασσε την ομοσπονδία από κάθε ευθύνη καταβολής της συμφωνηθείσας αμοιβής, με αποτέλεσμα μέχρι την καταγγελία της σύμβασης να καταβληθούν στην αντισυμβαλλόμενη 13 εκατομμύρια ευρώ. Σήμερα, οι δύο πλευρές βρίσκονται στα δικαστήρια. Η μεν εταιρεία διεκδικώντας 17 εκατομμύρια, η δε ΕΠΟ διεκδικώντας περίπου το ίδιο ποσό, υποστηρίζοντας ότι η εταιρεία ήταν υπαίτια για τη μη εκτέλεση του έργου. Ενα άλλο στοιχείο που υπάρχει στο κατηγορητήριο και φαίνεται να απασχολεί τις δικαστικές αρχές είναι ο λόγος για τον οποίο, μολονότι υπήρχε πρόβλημα στην εκτέλεση του έργου, λόγω μη έκδοσης αδειών και το θέμα αυτό συζητήθηκε κατ’ επανάληψη στα διοικητικά συμβούλια της ΕΠΟ από το 2005 έως το 2008, αντί η σύμβαση να καταγγελθεί, επεκτάθηκε για δύο ακόμα χρόνια με απόφαση που λήφθηκε το 2010 και επομένως αντί να λήξει το 2011 παρατάθηκε έως τον Σεπτέμβριο του 2013. Το Μάρτιο του 2013 η νέα διοίκηση υπό τον Γ. Σαρρή αποφάσισε κατόπιν εισήγησής του «να καταγγελθούν η από 22/9/2005 και η από 18/2/2010 τροποποίηση αυτής, καθώς και η από 19/2/2010 συμβάσεις με την εταιρεία PC Systems, οι οποίες δεν έχουν υλοποιηθεί χωρίς την ευθύνη της ΕΠΟ».
Σύμφωνα με κάποιους που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, η απόφαση της ΕΠΟ για καταγγελία της σύμβασης, ίσως να επηρεάστηκε από την ένα μήνα νωρίτερα παρέμβαση της οικονομικής εισαγγελίας, αλλά και λόγω συγκρούσεων στους κόλπους της ομοσπονδίας ανάμεσα σε πρόσωπα που βρήκαν την καταγγελία της σύμβασης και την εισαγγελική παρέμβαση ως ευκαιρία ξεκαθαρίσματος λογαριασμών με το «παρελθόν». Η συνέχεια, ωστόσο, ήταν ταραχώδης. Η εταιρεία από την πρώτη στιγμή κυνήγησε και εξακολουθεί να κυνηγά την ΕΠΟ στα δικαστήρια, πετυχαίνοντας μπλοκάρισμα λογαριασμών και συντηρητικές κατασχέσεις. Παράλληλα, η έρευνα της δικαιοσύνης, εκτεινόμενη από το 2005 έως το 2013 «στράφηκε» προς όλους τους πρωταγωνιστές της περιόδου, εξαιρώντας μόνο τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΠΟ που προέρχονταν από την ΕΠΑΕ και εν συνεχεία από τη Σούπερ Λίγκα.
Το βασικό επιχείρημα ενώπιον του ανακριτή θα είναι ότι δεν είχαν επαρκή ενημέρωση και συνεπώς η ευθύνη τους είναι περιορισμένη ή ότι είχαν πάρει διαβεβαιώσεις από τους αρμόδιους ότι η σύμβαση θα είναι επωφελής. Επίσης ιδιαίτερο βάρος θα ρίξουν στην «ευθύνη» της πολιτείας η οποία δεν υλοποίησε το αίτημα για νομιμοποίηση των «ιατρικών κέντρων» της ΕΠΟ.
Το θέμα αυτό το πήραμε από την Εφημερίδα Καθημερινή
