Γεννήθηκα πρώτη φορά πριν χρόνια και ξαναγεννιέμαι κάθε χρόνο. Πιο δυνατός από χθες και λιγότερο σοφός από αύριο.
Δε βιάζομαι όμως πια... απολαμβάνω τη διαδρομή.
Μεγαλώνω και μ’ αρέσει. Μ’ αρέσει τόσο, που η ευχή μου κάθε χρόνο παραμένει η ίδια.
Να μεγαλώνω!
Να μεγαλώνω γελώντας.
Να γελάω με τη ζωή όταν αυτή με περιπαίζει.
Να την κοιτάζω και να της κλείνω πονηρά το μάτι.
Να γελάω σε καιρούς ξεχασμένους, πονεμένους.
Να μην μένω με την βουβή κραυγή μου.
Μεγαλώνω γελώντας.
Έχω πάντα κρυμμένο στην μέσα τσέπη
ένα χαμόγελο που το κρατώ από τα παιδικά μου χρόνια
σαν ψάθινο καπέλο,
σαν μια μικρή Σφενδόνα που τις λύπες σημαδεύει.
Φωτ: Nikos Photography. Δε βιάζομαι όμως πια... απολαμβάνω τη διαδρομή.
Μεγαλώνω και μ’ αρέσει. Μ’ αρέσει τόσο, που η ευχή μου κάθε χρόνο παραμένει η ίδια.
Να μεγαλώνω!
Να μεγαλώνω γελώντας.
Να γελάω με τη ζωή όταν αυτή με περιπαίζει.
Να την κοιτάζω και να της κλείνω πονηρά το μάτι.
Να γελάω σε καιρούς ξεχασμένους, πονεμένους.
Να μην μένω με την βουβή κραυγή μου.
Μεγαλώνω γελώντας.
Έχω πάντα κρυμμένο στην μέσα τσέπη
ένα χαμόγελο που το κρατώ από τα παιδικά μου χρόνια
σαν ψάθινο καπέλο,
σαν μια μικρή Σφενδόνα που τις λύπες σημαδεύει.