Βιβλίο ταμείου : Που εκεί πρέπει να περνιούνται όλα τα έσοδα και τα έξοδα. Με τα παραστατικά . Που σημαίνει ότι αν κάποιος μας έδωσε είκοσι ευρώ να του κόψουμε απόδειξη και να
την περάσουμε ως έσοδο στο ταμείο. Το ίδιο πρέπει να γίνεται και με τα έξοδα. Και στο τέλος της οικονομικής χρήσης ο ταμίας της ένωσης να κλείνει το ταμείο κρατώντας τα στοιχεία που θα μας δείχνουν την πορεία της ομάδας από οικονομικής πλευράς. Και ειδικοί σύμβουλοι να δίνουν οδηγίες για τα έξοδα που θα μπορούσαν να αποφύγουν αλλά και πως θα μπορούσαν να αυξήσουν τα έσοδα . Βέβαια αυτό θα αποτελούσε μια προσπάθεια πρωτόγνωρη για την ένωση ποδοσφαιρικών σωματείων Κορινθίας που η αποστολή της δεν είναι μόνο να επιβάλει ποινές για εισπρακτικούς και εκλογικούς λόγους αλλά και να βοηθάει και τα σωματεία να μπορούν να αντιμετωπίσουν ιδίως τα οικονομικά τους προβλήματα.
Εισιτήρια αγώνων. Εδώ έχουμε ένα μπάχαλο που δεν νομίζω ‘ότι πρέπει να υπάρχει πουθενά. Σου κόβουν εισιτήριο που έχει επάνω μερικές φορές το όνομα της ομάδας. Και σε ορισμένες περιπτώσεις απολύτως τίποτα. Τα σωματεία ιδίως της πρώτης κατηγορίας πρέπει να τυπώνουν εισιτήρια με το όνομα της ομάδας να έχουν αρίθμηση και θεώρηση από την ένωση. Γιατί ο φίλαθλος που δίνει τα ευρώ του όσα και να είναι αυτά πρέπει να γνωρίζει ότι θα πάνε στο ταμείο της ομάδας. Και εφαρμόζοντας το σύστημα αυτό μπαίνει ένα νοικοκυριό σε ένα μπάχαλο που μέχρι σήμερα επικρατούσε. Γιατί πρέπει η ένωσης να μη είναι ηθική αυτουργός αν κάποιος μπερδέψει το ταμείο με την τσέπη του.
φροντιστή της ομάδας Μια τεράστια πληγή που έχει κάθε ομάδα είναι ο ρουχισμός. Ξοδεύονται τεράστια ποσά και στο τέλος το σωματείο δεν έχει ούτε ένα παντελονάκι μια και οι φανέλες έχουν πολύ νωρίς εξαφανιστεί. Και θα έχετε κατά καιρούς παρακολουθήσει όταν έρχονται στο σπίτι σας κάποιοι νεαροί βοηθοί που φοράνε φανέλες των διαφόρων ομάδων. Οι ετήσιοι γυρολόγοι που πηγαίνουν στα σωματεία για να προσφέρουν τις υπηρεσίες των παίρνουν μαζί τους και τον ρουχισμό. Έναν φροντιστή συνάντησα τον αείμνηστο Σωτήρη Παπαδόπουλο που τα ρούχα και ιδίως τις μπάλες τα θεωρούσε δικά του περιουσιακά στοιχεία.
Πρέπει λοιπόν οι ομάδες στο πόστο του φροντιστή να βάζουν πρόσωπο που να είναι νοικοκύρης και να αγαπά την ομάδα . Αν δεν συγκεντρώνει αυτά τα προσόντα και 1.000 ευρώ να του δώσεις το μήνα τίποτα δεν θα πετύχεις. Στο τέλος του πρωταθλήματος η αποθήκη του ρουχισμού θα είναι άδεια.
Γι΄ αυτό και φτάσαμε μέχρι εδώ που είναι συνέπεια της παντογνωσίας από τους περισσότερους που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο.
Δεν κάνω το σοφό και ούτε τον άνθρωπο που όλα τα γνωρίζει. Στο άψυχο Μπλοκ ξεδιπλώνω την πείρα που έχω τόσα χρόνια αποκτήσει από τις μεγάλες ομάδες που υπήρξα στέλεχος
