Όταν γράφω για την διαιτησία είμαι βέβαιος ότι γράφω σωστά γιατί ασχολούμαι μ αυτή χρόνια αμέτρητα Υπήρξα πέντε χρόνια διαιτητής στην Ένωση Αθηνών και λόγω της θέσεως που είχα στην Α Ε Κ έχω παρακολουθήσει τις μεγαλύτερες σφυρίχτρες. Επομένως όταν
Και ας έρθουμε στην περίπτωση Γιάννη Ρούτση που στα πρώτα βήματα τα διαιτητικά πίστεψε ότι αν έχει την προστασία του Λουδοβίκου 14 θα πάει ψηλά Λαθεμένη νοοτροπία που με ανάγκασε μερικές φορές να γράψω πολύ ΄σκληρά λόγια για την αφεντιά του . Και αυτό το έκανα γιατί πίστευα ότι ο Ρούτση έχει τα προσόντα για να γίνει ένας μεγάλος διαιτητής Και τον παρακολουθούσα χωρίς να με βλέπει. Και θυμάμαι σ ΄να αγώνα Κόρινθος 06 με τον ΠΑ Σ Κόρινθος να κάνει μια άψογη διαιτησία και να κερδίζει η Κόρινθος 06 Η διαιτησία κέρδισε έναν μεγάλο διαιτητή και ο Λουδοβίκος 14 ένα στόχο εξόντωσης Σήμερα ο Ρούτσης συνεχίζει να διαιτητεύει αγώνες τρίτης εθνικής κατηγορίας ενώ είναι καλύτερος από τους γειτόνους Διαμαντόπουλο Αρκαδίας και Μανούχο Αργολίδας που οι τσέπες των είναι γεμάτες από ευρώ ενώ δικός μας ψήνει σουβλάκια για να ζήσει ΄
Εκτός από τον Ρούτση σήμερα η ένωσης διαθέτει και τον Δημήτρη Μπεκάρη ένα νέο παιδί που έχει σπάνια σωματικά και πνευματικά προσόντα Επίσης και την Χριστίνα Σαχίνη που έχω την γνώμη ότι μέσα στους κόλπους της Κορινθιακής διαιτησίας γεννήθηκε ένα τεράστιο ταλέντο της διαιτησίας .
Μα εμείς φάγαμε τον Γιώργο τον Δασκαλόπουλο έναν διαιτητή που αν τον άφηναν θα έγραφε χρυσές σελίδες στην Ελληνική Διαιτησία.
Μα από έναν παράνομο Γκρούτση και έναν εχθρό του αθλήματος τον Μιχάλη Τσιχριτζή τι θα μπορούσες να περιμένεις
