Το θάρρος είναι αυτό που χρειάζεται για να σηκωθείς επάνω και να μιλήσεις. Το θάρρος είναι επίσης αυτό που χρειάζεται για να κάτσεις κάτω και να ακούσεις.
Πριν χάσω την γυναίκα μου κάθε Μεγάλη Τρίτη παρακολουθούσα που θα λειτουργήσει ο Δεσπότης μας ο Διονύσιος για να ακούσω τα λόγια αυτής της ημέρας που αφορούν την πόρνη " Κύριε η εν πολλές αμαρτίες περιπεσούσα γυνή
Το απόγευμα της Μεγάλης Τρίτης ψάλλεται στους ορθόδοξους ναούς το τροπάριο της Κασσιανής. Πρόκειται για μία ποιητική απόδοση του περιστατικού που περιγράφεται στα ευαγγέλια και έχει να κάνει με την αμαρτωλή γυναίκα, η οποία έδειξε τη μετάνοιά της πλένοντας τα πόδια του Χριστού με πολύτιμο μύρο και σκουπίζοντάς τα με τα μαλλιά της.
Την πρώτη φορά που τον άκουσα τον Δεσπότη μας συγκλονίστικα με αποτέλεσμα να γράψω στην εφημερίδα μου ότι αν αυτά τα έλεγε στα πέτρινα χρόνια θα είχε περιπέτειες. Αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν μια Μεγάλη Τρίτη στον Άγιο Γιάννη του Λουτακίου Και αυτό το έχω γράψει αλλά θεωρώ ιερό καθήκον μου να το επαναλαμβάνω. Μέσα στο εκκλησίασμα ήταν ένας νεαρός με σχισμένο παντελόνι. Και μάλλον δεν είχε καμία σχέση με το περιβάλλον Αλλά όταν άρχισε να μιλάει ο Διονύσιος άρχισε να τον παρακολουθεί με κάποια προσοχή. Όσο συνέχιζε την ομιλία του ο ιεράρχης τόσο και ο νεαρός στην κυριολεξία κρεμόταν από τα χείλη του Και μόλις τέλειωσε ο Δεσπότης τον Θείον λόγο Του έτρεξε ο νεαρός και πρώτος τον φίλησε το χέρι
Και όλα αυτά τα θυμήθηκα διαβάζοντας το κήρυγμα Του για την Ανάσταση του Κυρίου Αφού δεν έχουμε στην εκκλησία προικισμένους γιατί δεν προβάλουμε έναν φωτισμένο που μιλάει την γλώσσα του Χριστού που ενώ την πολέμησαν στάθηκε για να μας οδηγεί τόσα χρόνια
