Ο αείμνηστος φίλος μου Γιάννης Στέφας ήταν λιγομίλητος αλλά όταν άνοιγε το στόμα του θα έλεγε πάντα κάτι που αναγκαστικά το αφομοίωνες γιατί ήταν μελετημένο. Θυμάμαι κάτι που μου έλεγε γι αυτούς που καθόντουσαν στον πάγκο ως αναπληρωματικοί ποδοσφαιριστές.
Μεγάλος δεν είναι ο πρώτος της ομάδας αλλά αυτός που αντέχει να γυαλίζει τον πάγκο. Που σημαίνει δεν πετά αλλά προσγειώνεται και είναι βέβαιο ότι θα πετύχει.
Αυτά μου τα έλεγε όμως για το ποδόσφαιρο και όχι για τους δημοσιογράφους που κανένας δεν ανέχεται τον πάγκο αλλά θέλει την πρωτιά. Και οι ανίκανοι πετάνε λάσπη εναντίον όλων αυτών που είναι βασικοί όχι δυστυχώς σε ομάδα ποδοσφαίρου αλλά μπάσκετ που δυστυχώς οι ικανοί δημοσιογράφοι του νομού μας δεν μπορούν να συμπληρώσουν μια ολόκληρη πεντάδα και αυτή όχι μόνο από άνδρες. Γιατί εγώ ο ερασιτέχνης δημοσιογράφος δέχομαι ότι δυο Κορίνθιοι δημοσιογράφοι θα μπορέσουν με αξιώσεις να χτυπήσουν την πόρτα των Αθηναϊκών εφημερίδων και θα μπορούσαν να εργαστούν όχι ως αναπληρωματικοί αλλά ως τακτικοι. Και αυτοί είναι η Νίνα η Κασιμάτη που χάθηκε στην Κορινθία αφού θα μπορούσε να κάνει πολύ μεγάλη σταδιοδρομία και στον γραπτό τύπο αλλά κυρίως στον ηλεκτρονικό. τύπο λόγω γνώσεων και εμφανίσεως και φωνής.
Και ερχόμαστε στον προικισμένο δημοσιογράφο Γιάννη Λάμπρου που μπορεί να γράψει αγγέλους από πολιτικά θέματα μέχρι και αυτά της μόδας. με την ίδια ευκολία χωρίς να κομπιάζει ή να υστερεί πουθενά. Οι παγκίτες όμως που δεν έχουν την υπομονή να γυαλίζουν τους πάγκους βάλουν όχι ενάντια των τακτικών παικτών της ομάδας αλλά στους κορυφαίους.
Και αυτό παθαίνει ο Γιάννης Λάμπρου που είναι σήμερα ο κορυφαίος Κορίνθιος δημοσιογράφος που όμως ποτέ δεν προσπάθησε να περάσει. έτσι γιατί οι μεγάλοι είναι απλοί.
Και αυτοί είναι η αιτία που δέχεται τα πυρά των ανύπαρκτων και δειλών που χτυπάνε τον πρώτο για να βγουν από την μόνιμη αφάνεια τους. Όλοι συμμετέχουν στη διαφημιστική πίτα αλλά δεν πρέπει ο Γιάννης.
Γνωρίζω όλα αυτά τα ανθρωπάκια που βάλουν εναντίον του Γιάννη Λάμπρου που προσφέρει στην ενημέρωση γιατί πάντα γράφει με το όνομα του.
Δεν απειλώ αλλά προειδοποιώ να σταματήσουν να πετάνε λάσπη εναντίον του Γιάννη Λάμπρου που είναι ευγενής και δεν αντιδρά. Ενώ εγώ είμαι αγενής και ξέρω να αντιδρώ και μάλιστα πολύ σκληρά. Εύχομαι να μη αναγκαστώ όχι να υποστηρίξω τον Γιάννη Λάμπρο αλλά την αλήθεια.
Και κάτι που πρέπει να γνωρίζουν τα δειλά ανώνυμα ανθρωπάκια. Πολύ με πειράζει το λιβάνι.