Και πολλά από αυτά τα παιδιά τα παρουσίασα στην τηλεόραση και είχα γράψει γιατί το άξιζαν
Στο Λουτράκι ένας ιδιόρρυθμος φίλος του ποδοσφαίρου που πριν από δυο χρόνια είχε μια ομάδα με την ονομασία Αστέρια Λουτρακίου
Και μάζευε παιδιά και τα έκανε ποδοσφαιριστές και όποια ομάδα ζητούσε κανέναν του τον έδινε
Τώρα ποια ήταν η ιδιορρυθμία του ανθρώπου αυτού Από τις ομάδες που πήγαιναν οι ποδοσφαιριστές δεν ζητούσε απολύτως τίποτα γιατί ήθελε τα παιδιά του αν είχαν ταλέντο να βρουν το δρόμο τους Αυτή λοιπόν η ποδοσφαιρική παραφωνία ονομάζεται Τάσος Σιτές και είμαι βέβαιος πολλοί μάγκες που κονομάνε από το ποδόσφαιρο θα τον είχαν χαρακτηρίσει μ@λ@κ@ γιατί χαλούσε την πιάτσα
Μέσα στους ποδοσφαιριστές αυτούς ήταν και ένα μικρό παιδάκι που μου άρεσε γιατί έπαιζε πεντακάθαρα και φαινόταν ότι θα προχωρούσε. Όπως και έγινε
Πήρε μεταγραφή και πήγε στον Α Ο Λουτρακίου και φόρεσε για πολλά χρόνια την φανέλα του αλλά και κατέβηκε και πολλές φορές με το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Στην περίοδο των μεταγραφών του Ιανουαρίου του 2016 η ομάδα του τον άφησε ελεύθερο και αυτός πήγε στην ομάδα του Α Ο Ζευγολατιού. Και μέσα σε σαράντα πέντε μέρες ξέχασες μια ολόκληρη ζωή ποδοσφαιρική .Γιατί η μοίρα για να τον δοκιμάσει το έθεσε αντίπαλο με την ομάδα που πέρασε όλη σχεδόν την ποδοσφαιρική του ζωή και σε έναν αγώνα για το κύπελλο Κορινθίας. Και μάλιστα είχε και δεύτερη πρόκληση από την μοίρα πέτυχε έςνα από τα τέσσερα τέρματα και το πανηγύρισε προκαλώντας.
Στον ποδοσφαιριστή αυτό του χαρίζω μια όμορφη παροιμία που πρέπι να την μελετήσει Τον έμαθα να κολυμπά, γυρεύει να με πνίξει.
Κρίμα γιατί απογοητεύτηκα από κάποιον που πίστεψα όχι στο ποδοσφαιρικό ταλέντο αλλά στην σεμνότητα του. Και άφησα τελευταία να γράψω το όνομα του ονομάζεται Γκαρμίρης και είναι κάτοικος Λουτρακίου με μια μετατροπή του ονόματος μας λέει πολλά για να τον δικαιολογήσουμε γι αυτά που έκανε
