Ο μεγάλος μας συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης γράφει στον Αλέξη Ζορμπά
που τον ενσάρκωσε στον κινηματογράφο κατά τρόπο αριστουργηματικό ο Άντονι Κουήν ο επονομαζόμενος από εμάς τους Έλληνας ο
δικός μας Αντώνης.
Γράφει αυτός ο τεράστιος
άνθρωπος των γραμμάτων ότι « …η καρδιά του
ανθρώπου είναι ένας κλειστός λάκκος αίμα κι άμα ανοίξει τρέχουν να πιουν και να
ζωντανέψουν όλοι οι διψασμένοι απαρηγόρητοι ίσκιοι που ολοένα πυκνώνονται γύρω
μας και σκοτεινιάζουν τον αέρα.»
Αυτό την Θεία παράγραφο
την χρησιμοποίησα στον επίλογο μου στο βιβλίο μου Μαρτυρίες που
το κυκλοφόρησα το 1999 και έρχεται τώρα με τα γεγονότα που έγιναν στην Α Ε Κ πλήρως να με δικαιώσει.
Και χρησιμοποιώ και πάλι τα
ίδια λόγια γιατί αυτά που αντιμετώπισα
στην Α Ε Κ πολύ χειρότερα αντιμετωπίζω
στην Κορινθία από τους λεγόμενους δυνατούς που όμως επειδή είναι δειλοί βάζουν
άλλους να με αντιμετωπίσουν.
Στη δική μου περίπτωση όταν
οι διψασμένοι συκοφάντες νόμισαν ότι έχουν ρουφήξει και την τελευταία σταγόνα
του αίματος από τον δικό μου λάκκο δεν σταμάτησαν
Θέλησαν μεθυσμένοι όχι από
κρασί αλλά από αίμα να ξεσκίσουν και την άδεια μου καρδιά .
Αγνοούσαν όμως οι βρικόλακες
ότι οι συκοφαντίες ποτέ δεν μπορούν να πετύχουν τον ηθικό θάνατο των ανθρώπων
αφού σ’ όλες τις ενέργειες τους έχουν για σύμμαχο το ψέμα που αποτελεί και την
κατάρα της ζωής Όποιος νομίζει ότι μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην αλήθεια
πλανάται πλάνη οικτρά.
Τους πληροφορώ ότι εγώ θα
τους αντιμετωπίσω με την γραφή μου και
την φωνή μου και δηλώνω ότι ποτέ δεν με φόβισαν οι ανύπαρκτοι πουν έχουν μάθει
να κινούνται όπως οι αρουραίοι στα
ανήλια υπόγεια τους και αφήνουν στην σκηνή κάποιους θλιβερούς που τους
εκμεταλλεύονται δίνοντας τους
καθρεπτάκια όπως έκαναν οι εξερευνητές
με του Ιθαγενείς.
Θα τα βγάλω όλα στη φόρα και
θα υποχρεώσω και τους αρουραίους να βγουν από τα υπόγεια τους .
Και να μάθουν όποιος
αγωνίζεται για την αλήθεια και την δικαιοσύνη
έχει δίπλα του τον Χριστό.
Ο αγώνας τώρα αρχίζει. Εγώ θα
πολεμήσω με ονόματα και διευθύνσεις.
Δεν πλούτισα από το ποδόσφαιρο και τα περιουσιακά στοιχεία
μπορώ να τα δικαιολογήσω γιατί είναι τόσο λίγα.
Οι Κινέζοι υποστηρίζουν ότι «
…Μη φοβάσαι να προχωράς αργά. Να φοβάσαι
μονάχα όταν ακόμα στέκεσαι.»
Και εμένα στασιμότητα με
πειράζει όπως και να προχωρώ αργά.
Και ότι και να κάνω από εδώ
και πέρα δεν θα φταίω αφού άλλοι με
προκάλεσαν.
