Διαβάζω:
Στο «χορό του θανάτου», που γράφτηκε από τον Στρίντμπεργκ το 1900, πρωταγωνιστεί ο Δημήτρης Καταλειφός ανεβαίνοντας στο Θέατρο Εμπορικόν με τους Φιλαρέτη Κομνηνού και Βασίλη Μπισμπίκη.
Σχολιασμός Νικηφόρου
Όταν Βλέπω την φωτογραφία του Δημήτρη Καταλειφού αμέσως μου έρχεται στο νου τα Πέτρινα Χρόνια του Παντελή Βούλγαρη που προσωπικά το θεωρώ ένα από τα σπουδαιότερα κινηματογραφικά έργα που έχω δει
Από τότε δεν έχω σταματήσει να παρακολουθώ την καλλιτεχνική του πορεία Πιστεύω ότι σήμερα είναι μια τεράστια καλλιτεχνική προσωπικότητα
Αλλά διαβάσετε και εσείς λίγα από την καλλιτεχνική προσωπικότητα.
Δημήτρης Καταλειφός Γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα, με καταγωγή από τη Σέριφο και τη Σμύρνη. Σπούδασε Νομικά και στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη από την οποία και αποφοίτησε το 1975. Έχει συνεργαστεί με διάφορους θιάσους και σκηνοθέτες, μεταξύ των οποίων, o Αντώνης Αντύπας («Απλό Θέατρο»)[1] και ο Σπύρος Ευαγγελάτος («Αμφι-Θέατρο»). Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της εταιρίας θεάτρου «Η Σκηνή» και του θεάτρου «Εμπρός» ( θεατρικός οργανισμός «Μορφές» ) στου Ψυρρή, (το οποίο με τη λειτουργία του συνέβαλε στην αναμόρφωση της γύρω περιοχής). Και οι δύο αυτές ομάδες υπήρξαν από τους σημαντικότερους θεατρικούς πυρήνες της εποχής τους. Διαλύθηκαν τη δεκαετία του '80 και το 2000 αντίστοιχα.
Παράλληλα, σκηνοθετεί στο θέατρο από το 1998 (Ο Δον Ζουάν έρχεται από τον πόλεμο, Θέατρο «Εμπρός») και διδάσκει χρόνια σε σχολές, μεταξύ των οποίων η Δραματική σχολή του «Εμπρός» (του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος), του «Εθνικού Θεάτρου» του «Ωδείο Αθηνών» και του «Πανεπιστήμιο Πατρών». Στον κινηματογράφο, σημαντικές εμφανίσεις του υπήρξαν, μεταξύ άλλων, «Τα Πέτρινα Χρόνια» (1985) του Παντελή Βούλγαρη και ο «Θεόφιλος» (1987) του Λάκη Παπαστάθη -για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Α' ανδρικού ρόλου στο «Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης»-. Στο θέατρο, για τη διετία 2002-2004 («Ο ξεριζωμός», «Τρία βήματα πριν»), τιμήθηκε με το Α΄ έπαθλο Αιμίλιος Βεάκης. Για την ερμηνεία του ως Χιού Ο'Ντόνελ στο έργο «Ο ξεριζωμός» (2003) με το Β΄ βραβείο ανδρικού ρόλου, για τον Πάστορα Μάντερς στους «Βρικόλακες με το Α΄ βραβείο ανδρικού ρόλου, και για τον «Επιστάτη» (2010-11) με το Α΄ βραβείο ανδρικού ρόλου, του περιοδικού «Αθηνόραμα». Σημαντικότερες εμφανίσεις του στην τηλεόραση υπήρξαν το «Μινόρε της αυγής» (1983-4) του Φώτη Μεσθεναίου και το «10» της Πηγής Δημητρακοπούλου, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Α' ανδρικού ρόλου, «Πρόσωπα 2008».
Σήμερα παίζει το Θεατρικό έργο ο Χορός του θανάτου και πήρε μαζί του την Φιλαρέτη Κομνηνου μια καταξιωμένη ηθοποιό και τον Βασίλη Μπισμπίκη που είμαι βέβαιος ότι ελάχιστοι τον γνωρίζουν στο Δήμο μας από ζήλια και άλλοι από άγνοια. Γιατί κανένας βλέποντας στη σκηνή τον Βασίλη Μπισμπίκη δεν μπορεί να φανταστεί ότι αυτό το καλλιτεχνικό κεφάλαιο οι αρμόδιοι του Δήμου δεν τον έχουν πλησιάσει και να τον παρακαλέσουν δεν θα πέσει και η μύτη τους να έρθει και να αναλάβει τα καλλιτεχνικά του δήμου
Βέβαια έχει μια αμαρτία που τον βαραίνει Η αδελφή του μια πανέμορφη κοπέλα έχει παντρευτεί το γιο του άλλοτε Δημάρχου μας Παύλου Παύλο
Αν καταλάβουμε ότι έχουμε ανάγκη από τα φώτα του Βασίλη Μπισμπίκη μόνο τότε μπορεί να πετύχουμε ένα βήμα προόδου στον πολιτισμό του Δήμου μας [
Καιρός να αποδείξουμε ότι για μμας δεν ισχύει το " Ουδείς προφήτης δεκτός εστιν εν τη πατρίδι αυτού"
Στο «χορό του θανάτου», που γράφτηκε από τον Στρίντμπεργκ το 1900, πρωταγωνιστεί ο Δημήτρης Καταλειφός ανεβαίνοντας στο Θέατρο Εμπορικόν με τους Φιλαρέτη Κομνηνού και Βασίλη Μπισμπίκη.
Σχολιασμός Νικηφόρου
Όταν Βλέπω την φωτογραφία του Δημήτρη Καταλειφού αμέσως μου έρχεται στο νου τα Πέτρινα Χρόνια του Παντελή Βούλγαρη που προσωπικά το θεωρώ ένα από τα σπουδαιότερα κινηματογραφικά έργα που έχω δει
Από τότε δεν έχω σταματήσει να παρακολουθώ την καλλιτεχνική του πορεία Πιστεύω ότι σήμερα είναι μια τεράστια καλλιτεχνική προσωπικότητα
Αλλά διαβάσετε και εσείς λίγα από την καλλιτεχνική προσωπικότητα.
Δημήτρης Καταλειφός Γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα, με καταγωγή από τη Σέριφο και τη Σμύρνη. Σπούδασε Νομικά και στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη από την οποία και αποφοίτησε το 1975. Έχει συνεργαστεί με διάφορους θιάσους και σκηνοθέτες, μεταξύ των οποίων, o Αντώνης Αντύπας («Απλό Θέατρο»)[1] και ο Σπύρος Ευαγγελάτος («Αμφι-Θέατρο»). Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της εταιρίας θεάτρου «Η Σκηνή» και του θεάτρου «Εμπρός» ( θεατρικός οργανισμός «Μορφές» ) στου Ψυρρή, (το οποίο με τη λειτουργία του συνέβαλε στην αναμόρφωση της γύρω περιοχής). Και οι δύο αυτές ομάδες υπήρξαν από τους σημαντικότερους θεατρικούς πυρήνες της εποχής τους. Διαλύθηκαν τη δεκαετία του '80 και το 2000 αντίστοιχα.
Παράλληλα, σκηνοθετεί στο θέατρο από το 1998 (Ο Δον Ζουάν έρχεται από τον πόλεμο, Θέατρο «Εμπρός») και διδάσκει χρόνια σε σχολές, μεταξύ των οποίων η Δραματική σχολή του «Εμπρός» (του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος), του «Εθνικού Θεάτρου» του «Ωδείο Αθηνών» και του «Πανεπιστήμιο Πατρών». Στον κινηματογράφο, σημαντικές εμφανίσεις του υπήρξαν, μεταξύ άλλων, «Τα Πέτρινα Χρόνια» (1985) του Παντελή Βούλγαρη και ο «Θεόφιλος» (1987) του Λάκη Παπαστάθη -για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Α' ανδρικού ρόλου στο «Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης»-. Στο θέατρο, για τη διετία 2002-2004 («Ο ξεριζωμός», «Τρία βήματα πριν»), τιμήθηκε με το Α΄ έπαθλο Αιμίλιος Βεάκης. Για την ερμηνεία του ως Χιού Ο'Ντόνελ στο έργο «Ο ξεριζωμός» (2003) με το Β΄ βραβείο ανδρικού ρόλου, για τον Πάστορα Μάντερς στους «Βρικόλακες με το Α΄ βραβείο ανδρικού ρόλου, και για τον «Επιστάτη» (2010-11) με το Α΄ βραβείο ανδρικού ρόλου, του περιοδικού «Αθηνόραμα». Σημαντικότερες εμφανίσεις του στην τηλεόραση υπήρξαν το «Μινόρε της αυγής» (1983-4) του Φώτη Μεσθεναίου και το «10» της Πηγής Δημητρακοπούλου, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Α' ανδρικού ρόλου, «Πρόσωπα 2008».
Σήμερα παίζει το Θεατρικό έργο ο Χορός του θανάτου και πήρε μαζί του την Φιλαρέτη Κομνηνου μια καταξιωμένη ηθοποιό και τον Βασίλη Μπισμπίκη που είμαι βέβαιος ότι ελάχιστοι τον γνωρίζουν στο Δήμο μας από ζήλια και άλλοι από άγνοια. Γιατί κανένας βλέποντας στη σκηνή τον Βασίλη Μπισμπίκη δεν μπορεί να φανταστεί ότι αυτό το καλλιτεχνικό κεφάλαιο οι αρμόδιοι του Δήμου δεν τον έχουν πλησιάσει και να τον παρακαλέσουν δεν θα πέσει και η μύτη τους να έρθει και να αναλάβει τα καλλιτεχνικά του δήμου
Βέβαια έχει μια αμαρτία που τον βαραίνει Η αδελφή του μια πανέμορφη κοπέλα έχει παντρευτεί το γιο του άλλοτε Δημάρχου μας Παύλου Παύλο
Και στην χώρα της αρπαχτής τα προσέχουμε αυτά.
Μα εγώ δεν ζήτησα να κάνουμε ρουσφέτι στο Βασςίλη Μπισμπίκη. Το αντίθετο να πέσουμε στα γόνατα και να τον παρακαλέσουμε και αν μέσα του υπάρχει αγάπη για τον τόπο του ( που εγώ πιστεύω ότι υπάρχει ) τότε ο πολιτισμός στο Δήμο Λουτρακίου Περαχώρας Αγίων Θεοδώρων θα πει επιτέλους παρών στον πολιτισμό. Αν καταλάβουμε ότι έχουμε ανάγκη από τα φώτα του Βασίλη Μπισμπίκη μόνο τότε μπορεί να πετύχουμε ένα βήμα προόδου στον πολιτισμό του Δήμου μας [
Καιρός να αποδείξουμε ότι για μμας δεν ισχύει το " Ουδείς προφήτης δεκτός εστιν εν τη πατρίδι αυτού"