Οι δύο μεγάλες ομάδες της ισπανικής πρωτεύουσας τίθενται αντιμέτωπες στο «Τζουζέπε Μεάτσα» του Μιλάνου
Μια πόλη χωρισμένη στα δύο και το βαρύτιμο τρόπαιο να περιμένει τον υπερήφανο κάτοχό του. Θα είναι για ενδέκατη φορά στολισμένο με τη λευκή κορδέλα τής Ρεάλ Μαδρίτης ή θα προσθέσει και μια κόκκινη απόχρωση, προς τιμήν της Ατλέτικο του Ντιέγκο Σιμεόνε; Η απάντηση θα δοθεί το βράδυ του Σαββάτου (21:45, ΕΡΤ), όπου οι δύο μεγάλες ομάδες της ισπανικής πρωτεύουσας τίθενται αντιμέτωπες στον τελικό του Champions League, στο «Τζουζέπε Μεάτσα» του Μιλάνου. Στα 1.500 χιλιόμετρα η απόσταση ανάμεσα στις δύο πόλεις και το πιο εμβληματικό γήπεδο της Ιταλίας θα είναι κατάμεστο από 80.000 κόσμο.
Η Μαδρίτη συνεχίζει να είναι η μοναδική πόλη που «έβγαλε»... εμφύλιο σε τελικό Champions League. Ακριβώς πριν από δύο χρόνια στη Λισαβόνα, η Ατλέτικο έφτασε δευτερόλεπτα πριν από την ολοκλήρωση του δικού της έπους (είχε κατακτήσει και το πρωτάθλημα Ισπανίας), αλλά ο αρχηγός της Ρεάλ, Σέρχιο Ράμος, ισοφάρισε 1-1 στην εκπνοή και έστειλε το ματς στην παράταση, όπου η «βασίλισσα» κυριάρχησε ολοκληρωτικά (4-1) και κατέκτησε το «decima», τον δέκατο τίτλο της.
Τα τελευταία χρόνια οι «ροχιμπλάνκος» βασανίζουν... συστηματικά τη Ρεάλ στην Primera Division. Είναι η ομάδα που, για να φτάσει στον τελικό, απέκλεισε την Μπαρτσελόνα και την Μπάγερν, ενώ στις αντίστοιχες φάσεις οι «μερένγκες» πέρασαν τα πολύ πιο... χαμηλά εμπόδια της Βόλφσμπουργκ και της Μάντσεστερ Σίτι.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, η Ατλέτικο θα ήταν το φαβορί, ωστόσο, καλείται να υπερκαλύψει μια τελευταία διαφορά που τη χωρίζει από τη μεγάλη αντίπαλό της: την παράδοση σε τελικούς Champions League, όπου στους «εμφυλίους» επικρατεί πάντα η πιο «μεγάλη» ομάδα. Η Ρεάλ νίκησε άνετα τη Βαλένθια το 2000 και πολύ πιο δύσκολα την Ατλέτικο το 2014, η Μπάγερν την Ντόρτμουντ το 2013, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ την Τσέλσι το 2008...
Απο την άλλη πλευρά, βέβαια, η Ατλέτικο είναι κάτοχος του Γιουρόπα Λιγκ 2010 και 2012 και φιναλίστ του Champions League 2014, άρα η συμμετοχή σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης δεν είναι... ταξίδι στο άγνωστο. Η φανέλα της έχει αποκτήσει ειδικό βάρος, το οποίο την τελευταία τριετία έχει διπλασιαστεί. Το 2014 κατέκτησε το πρωτάθλημα Ισπανίας, ενώ φέτος το διεκδίκησε μέχρι την προτελευταία αγωνιστική.
Το βράδυ του Σαββάτου, κάποιοι θα γίνουν ήρωες, ενώ κάποιοι δεν θα έχουν καν την ευκαιρία. Όπως ο Ραφαέλ Βαράν που τραυματίστηκε σοβαρά και θα χάσει τον τελικό, αλλά και το επερχόμενο EURO στην πατρίδα του, τη Γαλλία. Σε μια από τις τελευταίες προπονήσεις αποχώρησε ο Κριστιάνο Ρονάλντο με πρόβλημα, ακολούθησε... πανικός σε όλον τον πλανήτη, αλλά ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των ευρωπαϊκών κυπέλλων καθησύχασε τους πάντες ότι θα είναι "Ο.Κ." το Σάββατο.
Έτσι, το όνομά του δεν θα προστεθεί δίπλα στους μεγάλους απόντες των τελικών, όπως ο Φράνκο Μπαρέζι και ο Αλεσάντρο Κοστακούρτα με τη Μίλαν το 1994, ο Ρόι Κιν με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1999, ο Πάβελ Νέντβεντ με τη Γιουβέντους το 2003, ο Φρανκ Ριμπερί με τη Μπάγερν το 2010, ο Τζον Τέρι με την Τσέλσι το 2012. Για άλλους (Νέντβεντ, Κιν, μάλλον και για τον Τζον Τέρι) αποδείχθηκε πως χάθηκε η ευκαιρία μιας ζωής. Ο Σκόουλς κατάφερε να σηκώσει το τρόπαιο με τη Γιουνάιτεντ το 2008, ενώ οι δύο Ιταλοί είναι... χορτασμένοι (4 Τσάμπιονς Λιγκ ο Κοστακούρτα, 2 ο Μπαρέζι) και ο Ριμπερί ήταν MVP στον θρίαμβο της Μπάγερν το 2013.
Ένα είναι το σίγουρο. Τα μεσάνυχτα του Σαββάτου μια πλατεία της Μαδρίτης θα είναι σημαιοστολισμένη και το πάρτι θα κρατήσει μέχρι το πρωί. Θα είναι η Θιμπέλες, παραδοσιακός τόπος εορτασμού της Ρεάλ ή το άγαλμα του Ποσειδώνα θα φορέσει ξανά ερυθρόλευκο κασκόλ στην πλατεία Κάνοβας δελ Καστίγιο, όπως γίνεται μετά από κάθε θρίαμβο της Ατλέτικο;
