Συνέβη με την ΕΠΟ, όπου η αποτυχία της προσωρινής διοίκησης να τακτοποιήσει σχετικά απλές διαδικασίες είναι εμφανής.
Η επιτροπή εξομάλυνσης της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας ήταν μια ιδέα που έπεσε στο τραπέζι από την FIFA και υλοποιήθηκε σε συνεργασία με την κυβέρνηση. Την εποχή που ρίχτηκε ο πρώτος σπόρος, οι συνθήκες έμοιαζαν ιδανικές. Είχαμε πιάσει πάτο στο ελληνικό ποδόσφαιρο και οποιαδήποτε πρωτοβουλία απεμπλοκής φάνταζε απολύτως ρεαλιστική.
Δυστυχώς η προσωρινή διοίκηση της ΕΠΟ δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Ουδέποτε φρόντισε για επιστροφή στην κανονικότητα, απέφυγε να κάνει τομή στο πειθαρχικό δίκαιο, βάλτωσε με την καταληκτική ημερομηνία που η ίδια είχε δώσει στον εαυτό της και διοργάνωσε έναν τελικό του κυπέλλου που θα μείνει στην ιστορία ως ο χειρότερος όλων των εποχών.
Την ίδια στιγμή αποφεύγει να ορίσει ημερομηνία για τις αυτονόητες και πολυσυζητημένες αρχαιρεσίες. Όσο δεν υπάρχει αιρετή διοίκηση στην ΕΠΟ, τόσο θα επιτείνεται το πρόβλημα. Μάλιστα φαίνεται ότι το πέρασμα του χρόνου έφερε και αλλαγή των ισορροπιών. Μέχρι τις προάλλες μοναδικός υποψήφιος εμφανίζονται ο Βαγγέλης Γραμμένος. Μετά την διάσπαση της συμμαχίας του ΠΑΟΚ με Παναθηναϊκο και ΑΕΚ, όλα δείχνουν ότι θα εμφανιστούν και άλλοι υποψήφιοι.
Είναι βέβαιο ότι στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές, ο κ.Γραμμένος θα έχει τουλάχιστον δυο αντιπάλους. Έναν που θα προέρχεται από τις διχασμένες δυνάμεις της εξυγίανσης και έναν που θα προέρχεται από το προηγούμενο ποδοσφαιρικό σύστημα.
Όμως οι εκλογές στην ΕΠΟ δεν πρόκειται να λύσουν ως δια μαγείας τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αν η κυβέρνηση δεν νομοθετήσει με τόλμη για το εκλογικό σύστημα και τη διαιτησία, τότε δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να αλλάξει κάτι. Και προς το παρόν αυτή η κυβέρνηση δείχνει άτολμη και πελαγωμένη.
