Μην εμπιστεύεσαι αυτούς που σ’ αγαπάνε πολύ μόνο με μια απλή γνωριμία και χωρίς κάποιο προφανή λόγο.
Λόρδος Chesterfield
Τον Γιώργο Πετρίτση τον γνώρισα στις εκλογές τις Δημοτικές του 2010. Οι Δημότες δεν τον ψήφισαν για Δήμαρχο.Το 2014 τον ψήφισαν Περιφερειακό Σύμβουλο. Έκανα μια συνέντευξη με τον αδελφό του για τα Σ Π Α και την
παρουσίασα σε ένα καθηγητή της ιατρικής που ήταν συμμαθητής μου και μου είπε Πολύ ωραία η παρουσία του συναδέλφου μου Τι ειδικότητα έχει Και όταν του είπα ότι είναι διοικητικός υπάλληλος του Δήμου Λουτρακίου μου είπε με αυστηρό ύφος " Ακόμα συνεχίζεις να κάνεις πλάκες στην ηλικία που είσαι"
Ίδρωσα να τον πείσω ότι ο Νίκος Πετρίτσης ο αδελφός του Γιώργου δεν είναι γιατρός.Εκεί γνώρισα μια κοπελιά που όταν ήταν μικρή διάβασε το αριστούργημα του Μενέλαου Λουντέμη ένα παιδί μετράει τ άστρα και πήρε το χαμόγελο του επιθεωρητού και το έκανε πράξη
Και αυτή ήταν η αδελφή του Γιώργου Αγγελική. Και το παζλ το κλείνει η μάνα Κωνσταντίνα που ενώ έχασε τον άνδρα της κράτησε την επιχείρηση και σπούδασε τα παιδιά της.
Από εκεί βγήκε ο Γιώργος Πετρίτσης ένας προικισμένος να λέει παρών στη χαρά και στον πόνο Να είναι δίπλα και στον επώνυμο αλλά περισσότερο στον ανώνυμο.
Τώρα θα μου πει γιατί τα γράφω αυτά. Είμαι υποχρεωμένος να σας εξηγήσω.
Τον εκλιπόντα Γιάννη Λαρσινό ποτέ δεν τον είδα παρά μόνο από φωτογραφία
Έχω ακούσει λόγω ηλικίας χιλιάδες λόγους που ασχολούνται με νεκρούς. Τολμώ να υποστηρίξω ότι έχω γράψει αρκετές νεκρολογίες.
Μα διάβασα το παρακάτω αριστούργημα που θεωρώ υποχρέωση να το αναδημοσιεύσω
Γράφει ο Γιώργος Πετρίτσης
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ
Πριν από πολλά χρόνια είχα παραστεί σε μια εξόδιο ακολουθία στο κοιμητήριο της Κορίνθου .
Στα δεξιά του κεντρικού διαδρόμου υπήρχε το μνήμα του Ηλία Λαρσινού.
Παρατήρησα ότι πάνω σε αυτό υπήρχε μια επιτύμβια μαρμάρινη πλάκα που έγραφε μόνο μία λέξη : ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ
Την ίδια λέξη έχει και η νέα επιτύμβια πλάκα, μετά την κοίμηση της συζύγου του, Ευγενίας Λαρσινού .
Μέσα μου έψαξα να βρω άλλες ωραιότερες λέξεις που θα μπορούσαν να περιγράψουν τον αγώνα της ζωής ενός ανθρώπου, αλλά δεν βρήκα καμία, παρά τον πλούτο που υπάρχει στην ελληνική γλώσσα .
Η ίδια επιτύμβια πλάκα είναι επιβεβλημένο να παραμείνει και σήμερα, αφού δεν νομίζω να υπάρχει ομορφότερη λέξη που να ταιριάζει πιο πολύ, στον εκλιπόντα Γιάννη Λαρσινό, απλά γιατί ο Γιάννης προσπάθησε και πέτυχε σε πολλούς τομείς στη ζωή του , μα πάνω από όλα προσπάθησε και κατάφερε να παραμείνει ΑΝΘΡΩΠΟΣ μέσα σε μια δύσκολη και σκληρή εποχή.
Είμαι βέβαιος ότι τον συνόδευαν πάντα στη ζωή του, τα λόγια της αείμνηστης μητέρας του Ευγενίας που μέσα σε λίγες λέξεις είχε εκφράσει όλη την ΑΛΗΘΕΙΑ της ζωής : Η αληθινή χαρά της ζωής, έρχεται μόνο από την προσφορά στον συνάνθρωπο και αυτή έχει πολύ μεγαλύτερη αξία, όταν δίνεται από το υστέρημα και όχι από το περίσσευμα.
Καλό κατευόδιο φίλε και συνεργάτη Γιάννη
Δεν ήξερα τον Γιάννη Λαρσινό και μ αυτά τα υπέροχα λόγια που έγραψε για τον φίλο του και συνεργάτη του ο Γιώργος Πετρίτσχης έμαθα και για τον πατέρα του και για την μάνα του εκλιπόντα. Νομίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερος στερνός αποχαιρετισμός
Αυτός είναι ο Γιώργος Πετρίτσης που του χαρίζω τα λόγια του Γκαίτε
Όταν οι ιδέες αποτυγχάνουν, οι λέξεις
μπορεί να αποδειχθούν πολύ χρήσιμες.
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ…
