Και ερχόμαστε στο Λουτράκι του 1986 και οι εκλογές έχουν τελειώσει και οι ηττημένοι μετράνε τα κομμάτια τους οι ηττημένοι στις εκλογές του Δήμου Λουτρακίου Περαχώρας . Και μέσα στην γενική κατήφεια ένας δεν έχει χάσει το κέφι και όλα τα σχολιάζει. Μέσα στους ηττημένους είναι και δυο υποψήφιοι που στις εκλογές του 1982 είχαν πάρει ο ένας 60 ψήφους και ο άλλος 61. Και έρχονται οι εκλογές του 1986 και οι ίδιοι παίρνουν ακριβώς πάλι τον ίδιο αριθμό ψήφων. Αφού η ζωή γράφει τα πλέον παράξενα και επομένως απίστευτα σενάρια. Και ενώ η ήττα όλους τους έχει κάνει σκυθρωπούς μπαίνει τότε επί σκηνής ο αείμνηστος Γιάννης Κρεμίτσας διευθυντής τραπέζης. Και ενώ όλα ήταν ψυχολογικά χάλια ακούγεται η φωνή του Γιάννη " Ρε παιδιά αν αυτούς τους ψήφους τους είχατε βάλει στην τράπεζα θα είχατε εισπράξει έναν νόμιμο τόκο. Εσείς τέσσερα χρόνια δεν είχατε ούτε έναν καινούργιο ψηφοφόρο;"
Κατόρθωσε ο αείμνηστος διευθυντής να αλλάξει αμέσως την ατμόσφαιρα. και όλοι ξεχάσαν την ήττα .
