Σε ομότιτλο άρθρο του, διευθυντής δεξιάς απογευματινής εφημερίδας, δεν αποκαλύπτει μόνο μύχιους πόθους.
Ανταποκρίνεται και στο εν εξελίξει, με ή χωρίς «γέφυρες», σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ: Να «λεηλατήσουν» το ΠΑΣΟΚ! Άλλωστε, με το όνειρο διάλυσής του, έζησαν και ζουν, από την επομένη της ίδρυσής του από τον Ανδρέα Παπανδρέου, στις 3 Σεπτέμβρη 1974, μέχρι και σήμερα, οι τότε αντίπαλοί του και οι τωρινοί επίγονοί τους.
Η Δεξιά, ως θεόθεν ιδιοκτήτρια του Κράτους και η «Αριστερά» με τις ρεβανσιστικές ιδεοληψίες της.
Η μεγάλη ευκαιρία για το «αντιΠΑΣΟΚικό μέτωπο» κομματικών και οικονομικοεκδοτικών συμφερόντων, ήρθε μαζί με τον άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης της χώρας, την άνοιξη 2010. Την άρπαξαν «σαν έτοιμοι από καιρό», όχι βάζοντας πλάτη για να σωθεί η πατρίδα, αλλά συγκροτώντας ένα ελεεινό «αντιμνημονιακό μέτωπο» και εξαπατώντας τον απληροφόρητο λαό. Με τον ίδιο πάντα στόχο. Να διαλύσουν το ΠΑΣΟΚ!
Σήμερα, με τη στρατηγική μιας πρωτόγνωρης πόλωσης που αναπτύσσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ακολουθεί ασμένως η ΝΔ, ο κίνδυνος ενός πολιτικού και κοινωνικού διχασμού, θα καταστεί αναπόφευκτος! Είναι, πλέον, εθνική ανάγκη να ορθωθεί ανάμεσα στους δύο αυτούς «μονομάχους», μια δύναμη εθνικής ευθύνης και καταλλαγής. Και ικανής να εκπέμψει στο λαό ένα μήνυμα ελπίδας και προοπτικής. Με σχέδιο και ετοιμότητα συστράτευσης του λαού μας για την ανασυγκρότηση και προκοπή της χώρας. Αυτός είναι, σήμερα, ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ και του Κινήματος Αλλαγής. Η Φώφη Γεννηματά έδωσε, ήδη, ηγετικά δείγματα γραφής, επανασυσπειρώνοντας το ΠΑΣΟΚ, ύστερα από τη βαριά ήττα των εκλογών Ιαν.2015. Μαζί με ικανά νέα στελέχη γύρω της, μπορεί ν’ ανοίξει τον καινούργιο δρόμο για τις δημιουργικές δυνάμεις που ασφυκτιούν εντός της παρακμιακής κοινωνίας μας. Ήδη, η πρωτοβουλία της, για τη συγκρότηση του ΚΙΝΑΛ, απέδωσε καρπούς, παρά την υπαναχώρηση –για προφανείς λόγους – από το εγχείρημα, των κυρίων Θεοδωράκη και Θεοχαρόπουλου.
Το Κίνημα Αλλαγής πραγματοποιεί σε 15 μέρες ένα συνέδριο, από το οποίο δε θα κριθεί μόνο το μέλλον αυτής της προσπάθειας. Είναι καταφανής, μαζί, και η προσπάθεια τόσο των εκ δεξιών, όσο και των εξ ευωνύμων «φίλων» μας και δυστυχώς, όχι μόνον αυτών, να «ερμηνεύσουν» την απόφαση μετατροπής του ΚΙΝΑΛ σε Ενιαίο φορέα, σαν κίνηση διάλυσης του ΠΑΣΟΚ!
Δεν πρέπει να διευκολυνθούν με την αφελή, το λιγότερο, συζήτηση, αν ο νέος φορέας θα λέγεται ΚΙΝΑΛ ή ΠΑΣΟΚ. Αυτή η συζήτηση υπονομεύει την ενότητά μας.
Δεν πρέπει να διευκολυνθούν με την αφελή, το λιγότερο, συζήτηση, αν ο νέος φορέας θα λέγεται ΚΙΝΑΛ ή ΠΑΣΟΚ. Αυτή η συζήτηση υπονομεύει την ενότητά μας.
«Οι καιροί, ου μενετοί»! Και δεν προσφέρονται για πειραματισμούς και αντιδημοκρατικές «διαδικασίες». Η ίδρυση του νέου φορέα πρέπει να καταστεί εφικτή ομαλά και ενωτικά για να έχει μέλλον. Γι’αυτό θα όφειλε και θα μπορούσε, βέβαια, να είχε προηγηθεί το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, για το οποίο ανέλαβε την ευθύνη η 50μελής ΚΟΕΣ. Τώρα, οφείλουμε όλοι να σεβαστούμε την παρακαταθήκη του Ανδρέα Παπανδρέου: «Το ΠΑΣΟΚ δεν ιδρύθηκε για να αποτελέσει διάττοντα αστέρα στα δημόσια πράγματα της χώρας». Κανένας, λοιπόν, δεν μπορεί να διαλύσει, ούτε να κηρύξει σε «αφάνεια»(!) το ΠΑΣΟΚ. Πρέπει, όμως, να γίνει σεβαστή και η συμμετοχή όσων εκτός ΠΑΣΟΚ προσήλθαν και παρέμειναν συνεπείς με τις επιλογές τους, ως μέλη του ΚΙΝΑΛ. Η σωστή, νομίζω, λύση που προτείνεται από δοκιμασμένα ιδρυτικά και νεότερα στελέχη μας για το Νέο Ενιαίο φορέα είναι: ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ. Θα είναι το πιο δυνατό, ενωτικό, ελπιδοφόρο μήνυμα και προσκλητήριο μαζί, προς όλη την προοδευτική δημοκρατική παράταξη, που μπορεί να στείλει το Συνέδριο της 30-31 Μαρτίου.
