Eίχε σημαντική δράση κατά της Χούντας - Τα κόμματα με ανακοινώσεις τους εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους
Πέθανε μόλις στα 67 του χρόνια ο γνωστός καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Σταύρος Τσακυράκης, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.
Είχε γεννηθεί στη Μήθυμνα Λέσβου το 1951 και βρέθηκε στην Αθήνα ως οικότροφος του Κολλεγίου Αθηνών, επιλεγμένος από το σχολείο που έδινε βάρος στην ανάγκη να στηριχθούν οι σπουδές παιδιών από χαμηλά οικονομικά στρώματα. Εισήχθη στη Νομική και δραστηριοποιήθηκε πολιτικά, φτάνοντας στη θέση του γενικού γραμματέα του «Ρήγα Φεραίου», της νεολαίας του ΚΚΕ Εσωτερικού. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία του δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ρώμης ενώ το 1990 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του συνταγματικού δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών διετέλεσε γραμματέας της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και μέλος της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου. Για την αντιδικτατορική του δράση συνελήφθη, φυλακίστηκε στα κρατητήρια ΕΑΤ-ΕΣΑ, όπου και βασανίστηκε.
Στο παρελθόν υπήρξε ακαδημαϊκός επισκέπτης στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Κολούμπια και Νέας Υόρκης.
Στις ευρωεκλογές του 2014 υπήρξε υποψήφιος με Το Ποτάμι χωρίς όμως επιτυχία. Αρθρογραφούσε τακτικά σε νομικά περιοδικά και στον ημερήσιο τύπο και ήταν μέλος της επιστημονικής επιτροπής της επιθεώρησης The Books' Journal.
Τα κόμματα με ανακοινώσεις τους εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους για τον θάνατο του καθηγητή.
Ποτάμι: Αγωνιστής, Δάσκαλος, Φίλος
«Αγωνιστής ήταν πάντα ο Σταύρος. Από τότε που άφησε το χωριό του στη Λέσβο για να έρθει στην Αθήνα με υποτροφία στο κολέγιο. Στη Χούντα, όταν συνελήφθη και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ (σπάνια μιλούσε γι’ αυτό, γιατί σε αντίθεση με πολλούς το θεωρούσε αυτονόητο χρέος). Στη Μεταπολίτευση, από τις γραμμές του Ρήγα. Στην πανεπιστημιακή έδρα και στη δικηγορία – ανυποχώρητος υπερασπιστής της ελευθερίας και των δικαιωμάτων.
Δάσκαλος έγινε. Από το 1982 – μέχρι το αποχαιρετιστήριο μάθημά του στη Νομική Σχολή τον περασμένο Απρίλιο – χιλιάδες φοιτητές διδάχτηκαν από τον Σταύρο, όχι απλά τις συνταγματικές ελευθερίες, αλλά, τι εστί ολοκληρωμένος πολίτης. Σεμνός, ανιδιοτελής και γλυκός, ο Σταύρος δεν ήθελε επαίνους για την πανεπιστημιακή του πορεία. Την προσφορά του την έβλεπες στα μάτια των φοιτητών του όταν τον κοιτούσαν.
Ο Σταύρος Τσακυράκης ήταν ένας σπάνιος Αγωνιστής και Δάσκαλος επειδή ήταν γενναίος και στα μικρά και στα μεγάλα. Η αγωνία του για τον τόπο, για τις ελευθερίες, για τους φοιτητές του, ο θυμός του για την αδικία και τους νεοελληνικούς ανορθολογισμούς, δημιουργούσαν μέσα του μια άσβεστη φλόγα.
Η στήριξη του στο Ποτάμι ειδικά τους πρώτους δύσκολους μήνες ήταν καθοριστική. Οι ομιλίες του, οι αρχές του, ήταν ευαγγέλιο για όλους μας. Και μπορεί να έπαψε κάποια στιγμή να είναι ενεργός – «τι δουλειά έχω εγώ στην πολιτική, εγώ καθηγητής μόνο είμαι» – αλλά δεν έπαψε ποτέ να μας διδάσκει, να μας συμβουλεύει, να μας μαλώνει.
Έτσι σήμερα δεν χάσαμε μόνο έναν σπουδαίο καθηγητή, έναν σπουδαίο άνθρωπο, χάσαμε έναν φίλο. Και αυτό το κενό θα είναι για πάντα δυσαναπλήρωτο.
Τα συλλυπητήρια μας στη γυναίκα του, την Πόπη και όσους ειλικρινά τον αγαπούσαν».
TO KINΑΛ
«Ο Σταύρος Τσακυράκης, αφιέρωσε τη ζωή του στα δικαιώματα και την ελευθερία. Στην προσωπική του ζωή τα χρόνια της χούντας, στην ακαδημαϊκή, όσο και στις δικαστικές αίθουσες.
Το παράδειγμα και η διαδρομή του, βαριά κληρονομιά στους φοιτητές του, στους συνεχιστές της σκέψης και της δράσης του».
