Παρακολούθησα μια εκπομπή στην τηλεόραση από αυτές τις λεγόμενες γιορτινές . Και εκεί είδα να χορεύει ο ηθοποιός που έκανε λαμπρή πορεία στο ξένο κινηματογράφο. Και το όνομα αυτού Σπύρος Φωκάς. Και ήταν καλεσμένος και αυτός και σηκώθηκε να χορέψει ζεϊμπέκικο. Μια κυρία της συντροφιάς μας είπε ότι ο Φωκάς χορεύει σαν να πατάει σταφύλια.
Και η κυρία δεν είχε μυρωδιά
από το ζεϊμπέκικο σύμφωνα με αυτά που γράφει ο Διονύσης Χαριτόπουλος στο βιβλίο
του ημών
των ιδίων .
Γράφει ο συγγραφέας : «…το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει
βήματα είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής
οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Είναι η σωματική έκφραση της
ήττας . Η απελπισία της ζωής Το ανεκπλήρωτο όνειρο Είναι το δε «δεν τα βγάζω
πέρα» Το κακό που βλέπεις να έρχεται.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται
ποτέ στην ψύχρα είναι μόνο ως κούφια επίδειξη Ο χορευτής πρέπει πρώτα να γίνει
να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον
τρώνε.
Η περιγραφή της προετοιμασίας
είναι σαφής
Παίξε Χρήστο το μπουζούκι
ρίξε μι γλυκιά πενιά
σαν γεμίσω το κεφάλι
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.
( Τσιτσάνης)
Ο αληθινός άντρας δεν
ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του. Αγνοεί τις κοινωνικές
συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό.
Συμπάσχει με τον στίχο ο
οποίος εκφράζει σε ένα βαθμό την προσωπική του περίπτωση. Και γι’ αυτό επιλέγει
το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με
αξιοπρέπεια.
Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά
και αριστερά . Βρίσκεται σε κατάνυξη.
Ο σωστός χορεύει άπαξ. Δεν
μονοπωλεί την πίστα Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ ημών» Τα είπες όλα με την
μια.
Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι
βαριά θανατερά.
Ίσως αύριο
χτυπήσει πικραμένα
του θανάτου η καμπάνα
και για μένα
( Τσιτσάνης)
Τι πάθος ατελείωτο
που είναι το δικό μου
Όλοι να θέλουν την ζωή
κι εγώ τον θάνατό μου
(Βαμβακάρης)
Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει
μάγκα. Πρέπει να είσαι για να το χορέψεις.
Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός
καλοντυμένος και μοναχικός Δεν είναι επιδεκτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης
Το ζεϊμπέκικο δεν είναι
γυναικείος χορός Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον
τρίτων . Είναι προσβολή γι’ αυτόν που την συνοδεύει. Μια γυναίκα δεν είναι
μάγκας Είναι θηλυκό ή τίποτα.
Και όμως είδα σπουδαίο
ζεϊμπέκικο από δυο γυναίκες . Την Λιλή
Ζωγράφου που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους
ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός. Και μια νεαρή πόρνη σε ένα
καταγώγιο των Τρικάλων
Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός
χορός με οδύνη και εσωτερικότητα Δεν απευθύνεται στους άλλους Ο χορευτής δεν
επικοινωνεί με το περιβάλλον
Περιστρέφεται γύρω από τον
εαυτό του τον οποίο και τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτ5η του
καίγεται για πάρτη του πονά. Και δεν επιζητεί οίκτο από Τα ψαλίδια τα τινάγματα
οι ισορροπίες επάνω στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια Το πολύ να χτυπήσει τον
δάπεδο με το χέρι να ανοίξει η γη και να μπει.
Κατά δε τον Μάνο Χατζηδάκι ο
ζεϊμπέκικος είναι « …ο πιο καθαρός σύγχρονος ελληνικός ρυθμός
