Κάθε άνθρωπος είναι δημιούργημα της εποχής του. Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να ανυψωθούν πάνω από τις ιδέες του καιρού τους. |
διακόσια χρόνια από το 1821 ήταν΄ ανεπανάλληπτη Και είμαι βέβαιος αυτό το θαύμα γιατί για θαύμα πρόκειται δεν μπορεί να επαναληφθεί. Και βλέποντας τα γυμνασμένα νιάτα και αυτούς που μας παρουσίασαν τους τόπους μας με τις ενδυμασίες τις τοπικές ομολογώ δεν μπόρεσα να κρατήσω τα δάκρυα μου. Δεν είναι δύσκολο να δεχτούμε ότι υπάρχουν άνθρωποι πιο ικανοί από εμάς που ναι μπορούν να κάνουν θαύματα γιατί είναι προικισμένοι .Και δεν μπορώ να ακούω ότι αυτά έγιναν σε μια εποχή φτώχειας Αυτά με εκνευρίζουν και με αηδιάζω Καιρός είναι να σοβαρευτούμε Και εκεί που χρειάζεται το θέαμα επιβάλλεται να τους βραβεύσουν όλοι
Και θυμάμαι κάτι το χαρακτηριστικό που μου έλεγε ο αείμνηστος παππούς μου για αυτές τις περιπτώσεις όταν ρωτήθηκε από τον εγγονό του. Πήρε το γαϊδούρι τους ο παππούς και έβαλε τον μικρό στο σαμάρι και αυτός ακολούθησε και πέρασαν από τα καφενεία του χωριού Και όλοι μ ένα στόμα σχολίασαν .το παλιόπαιδο που άφηνε τον παππού να περπατά Άφησε να περάσει ένα χρονικό διάστημα και είχαμε αναβάτη τον παππού και σε ρόλο περιπατητή το παιδί και το ίδιο πέρασμα. από την αγορά. Οι ίδιοι τα έβαλαν με τον παππού που άφησε το παιδί να περπατά. Και είχαμε και άλλη εικόνα Παππούς στο σαμάρι και το παιδί στα καπούλια Και όλοι πήραν θέση υπέρ του γαϊδάρου που τον παραφορτώνουν Και όταν βλέπω αυτές τις παραφωνίες θυμάμαι τον αείμνηστο παππού με το παράδειγμά του και καλμάρω