Αν και έγραφα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες αυτό δεν με εμπόδισε να βρεθώ στο γήπεδο της Αρχαίας για να δω την νεαρή Σαχίνη που θα έπαιζε κεντρική σε ένα αγώνα για το παιδικό πρωτάθλημα Δεν μπόρεσα να αντισταθώ αν και το έχω κάνει πρώτη φορά.
Μπήκα στα αποδυτήρια των διαιτητών για να εκφράσω τον προβληματισμό γι αυτό το τεράστιο διαιτητικό ταλέντο με τα παρακάτω λόγια " Παιδί μου μ αυτό που παρακολούθησα δεν ξέρω αν σε προτιμώ κεντρικό η βοηθό. Πάντως αν ήμουνα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας άνετα θα σε όριζα βοηθό σ ένα αγώνα Ολυμπιακού --Παναθηναϊκού" Και δηλώνω δεν είχαν τα λόγια ίχνος κολακείας ή υπερβολής
Έχω παρακολουθήσει χιλιάδες ποδοσφαιρικούς αγώνες και ποτέ δεν έφυγα χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος Δυστυχώς έφυγα παρακολουθώντας τον αγώνα Ολυμπιακού Λουτρακίου με τον Σαρωνικό Γαλατακίου Και οι λόγοι της φυγής μου ήταν δυο.Το ποδοσφαιρικό θέαμα που παρουσίαζαν οι δυο ομάδες Αυτό 'ηταν δολοφονία του αθλήματος. Και έτσι αναγκάστηκα να φύγω στο 35 λεπτό.
Και ο δεύτερος λόγος ήταν η διαιτησία του Παναγιώτη Κακριδή. Έχω διαπιστώσει ότι ενώ βλέπει την παράβαση βαριέται να σφυρίξει Και τον δικαιολογώ γιατί αν ένας υποβιβαστεί σταματάει να έχει όνειρα. Αυτό δεν το έχουν καταλάβει στην μεγάλη Πύλη.
