Βαγγέλης Γιαννακουδάκης Καθηγητής Φιλολογίας Διαιτητής ικανότατος και ποτέ μέλος καμιάς επιτροπής
Όταν ήμουνα φοιτητής πήγα στη σχολή διαιτητών της ένωσης ποδοσφαιρικών σωματείων Αθηνών για να γίνω διαιτητής Είχα συμμαθητές που έγιναν μεγάλα ονόματα της διαιτησίας
.Τώρα γιατί εγώ δεν έγινα αξίζει τον κόπο να σας το γνωρίσω.
.Τώρα γιατί εγώ δεν έγινα αξίζει τον κόπο να σας το γνωρίσω.
Ξεκίνησα με τις καλύτερες προϋποθέσεις αφού όταν αποφοίτησα έπαιζε αμέσως επόπτης σε αγώνες Προ-πο που τότε στο δελτίο υπήρχαν και ομάδες τρίτης εθνικής κατηγορίας. Και το μέλλον μου έδειχνε ότι θα ήταν λαμπρό. Μέχρι την στιγμή που είχα την ατυχία να με ορίσει η επιτροπή σε ένα αγώνα για το πρωτάθλημα της Α2 κατηγορίας με θεατές πάνω από 5.000 Διαιτητής ήταν ένας σουβατζής αγράμματος αλλά τέρας εντιμότητας. Και απέβαλε το καλύτερο παίκτη της ομάδας που είχε και την πρόσβαση με την ένωση. Μόλις τελείωσε ο αγώνας ανέλαβα τον ρόλο του γραμματέα Έγραψα το φύλλο του αγώνα όπως ο κανονισμός ορίζει, Για να τιμωρηθεί ο παίκτης πρέπει να γράψεις επακριβώς τον λόγο της αποβολής Και ο ποδοσφαιριστής είπε τον διαιτητή ότι είναι βλάκας Μπαίνει στα αποδυτήρια κάποιος κύριος που με τον σεβασμό που είδα στα μάτια του διαιτητή πρέπει να ήταν κάποιο σπουδαίος που εγώ δεν γνώριζα.Αφού διάβασε το φύλλο του αγώνα και είδε ότι δεν έπασχε πουθενά άρχισε να μας κάνει διάλεξη ότι η λέξης βλάκας δεν είναι ύβρης Δεν θα ξεχάσω την αγωνιώδη ματιά του διαιτητή. Με νόημα τον καθησύχασα . Και όταν τέλειωσε το κήρυγμα του είπα τι βλακείες είναι αυτά που λέει. Και μου είπε αυτό που λένε όλοι οι δυνατοί στη χώρα μας Αλλά με ύφος οργίλο " Ξέρεις ποιος είμαι εγώ" Και τότε του είπα αφού η λέξης βλάκας δεν είναι ύβρης εσείς γιατί γίνατε έξαλλος Έφυγε χτυπώντας με πάταγο την πόρτα.
Τότε κατάλαβα τι σημαίνει να απαντάς στους δυνατούς που σε θεωρούν ηλίθιο Ενώ ήμουνα κάτοικος Χολαργού με όρισαν να πάω ως επόπτης στο Λαύριο που ήθελα δυο ώρες να πάω και να έρθω και δυο ώρες στο γήπεδο έπρεπε να απουσιάσω τέσσερις ώρες το λιγότερο Και ο επόμενος ορισμός ήταν στη Γλυφάδα Για να πάω εκεί έπρεπε να πάρω τρεις συγκοινωνίες και ο χρόνος μεγαλύτερος και αφάνταστη ταλαιπωρία Και ο τρίτος ορισμός στο Καματερό που αν πήγαινα εκεί υπήρχε φόβος να χαθώ στις ελιές Εκεί εγκατέλειψα την Διαιτησία. Και υλοποίησα τα λόγια του τότε προέδρου της ένωσης που ήθελε τον διαιτητή αγράμματο που μοιάζει με τσιμέντο που είναι μαλακό που όταν το ρίξεις το νερό το πλάθεις όπως εσύ θέλεις. Και εγώ ήμουνα φοιτητής και δεν έμοιαζα με τσιμέντο. Και σήμερα μπορεί να υπάρχουν μορφωμένοι διαιτητές αλλά αν δεν δείξεις υποταγή πάλι ερχόμαστε στην εποχή του τσιμέντου αλλά πολύ χειρότερα.
