Μιλάει για τη συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο στον Καναδά αλλά και για την κατάσταση του ελληνικού γυναικείου ποδοσφαίρου
Ονομάζεται Θάλεια Μήτση. Είναι η κατά τεκμήριο καλύτερη διαιτήτρια στον ελληνικό χώρο. Μπορεί να παίξει ακόμη και παιχνίδια στη μεγάλη Λίγκα, αν φυσικά την εμπιστευθούν. Δεν θα πούμε αν το αξίζει ή όχι, αλλά το σίγουρο είναι πως στο εξωτερικό της δίνουν ευκαιρίες. Αφειδώς.
Για παράδειγμα, μόλις την περασμένη Κυριακή επέστρεψε στην Ελλάδα ύστερα από ταξίδι περίπου ενός μηνός στον Καναδά. Εκεί η Θάλεια Μήτση διαιτήτευσε σε ένα ακόμη σπουδαίο event στην καριέρα της: στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου με γυναικείες ομάδες.
Ένα σημαντικό τουρνουά Και μην πιστέψει κάποιος ότι πρόκειται για κάτι το ασήμαντο. Τουναντίον, παντού στον κόσμο δίνουν σημασία σε τέτοια τουρνουά και εκτιμούν πως το γυναικείο ποδόσφαιρο είναι κάτι που έρχεται με φόρα, κάτι που αναπτύσσεται τάχιστα.
«Επαιξα σε δύο παιχνίδια: στο Γαλλία - Αγγλία (1-0) και στο Βραζιλία - Κόστα Ρίκα (1-0)»τονίζει η κυρία Μήτση, εμφανώς ικανοποιημένη που έφτασε και πάλι στον αφρό της παγκόσμιας διαιτησίας. Μια Ελληνίδα μεταξύ κοριτσιών από όλον τον κόσμο. Μαζί με την Κουρομπύλια, την πρώτη της βοηθό, και την Κυριακού, από την Κύπρο, τη δεύτερη. Μια τριπλέτα που ήταν μαζί στο τουρνουά. Η Θάλεια Μήτση στο παρελθόν έχει βρεθεί (ως τέταρτη) και στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας το 2011. «Στον Καναδά είχε κόσμο πολύ αλλά ουδεμία σχέση με τη Γερμανία. Εκεί το ποδόσφαιρο είναι πολύ διαδεδομένο, βρίσκεται ψηλά στην εκτίμηση του κόσμου. Στον Καναδά το πρώτο σπορ είναι το χόκεϊ στον πάγο. Στη Γερμανία τα γήπεδα ήταν σχεδόν γεμάτα, ενώ στον Καναδά οι αγώνες δίνονταν σε μικρότερες εγκαταστάσεις. Σε έξι γήπεδα. Οι διαιτητές είχαμε χωριστεί σε δύο γκρουπ. Το ένα στο Βανκούβερ και το άλλο, αυτό που ήμουν κι εγώ, στο Μόντρεαλ. Φυσικά αυτό γινόταν λόγω των μεγάλων αποστάσεων. Επαιξα δύο ματς στο Μόνγκτον και άλλα δύο ως τέταρτη στην Οτάβα» θυμάται η διαιτήτρια. Το 2012 ήταν παρούσα στο Ολυμπιακό τουρνουά με γυναικείες ομάδες στο Λονδίνο, ενώ το 2013 ήταν άρρωστη και δεν έπαιξε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. «Πολλά παιδιά στον Καναδά παρακολουθούν ποδόσφαιρο. Ερχονταν από διάφορες πόλεις, ακόμη και από τις ΗΠΑ, ώστε να δουν ματς του τουρνουά. Στη δική τους κουλτούρα το χόκεϊ πάντα έχει προτεραιότητα, αλλά οι γονείς φέρνουν και τα κορίτσια στο ποδόσφαιρο. Είναι δημοφιλές και τους αρέσει» αναφέρει η Θάλεια Μήτση.
Στα μέρη μας είναι αλήθεια ότι σνομπάρουν το γυναικείο ποδόσφαιρο. Οι Ελληνες πιστεύουν πως πρόκειται για αμιγώς ανδρικό άθλημα και ίσως αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχουν εικόνες του τι συμβαίνει στο εξωτερικό. Ισως πάλι για τους ίδιους πάνω-κάτω λόγους να σνομπάρουν και τις γυναίκες που ασχολούνται επαγγελματικά με το άθλημα. Η Θάλεια Μήτση στην Ελλάδα μετέχει κυρίως σε ματς πειραϊκών πρωταθλημάτων καθ' όσον ανήκει στον Σύνδεσμο Πειραιά.
Εκεί να δείτε δυσκολίες ή και ακραίες ενίοτε αντιδράσεις από μια μερίδα κόσμου. Θεωρητικά η κυρία Μήτση μπορεί να παίξει ακόμη και στις μεγαλύτερες κατηγορίες, αλλά πού τέτοια τύχη για την ίδια... Ενα ματς Κυπέλλου της δόθηκε, ως τέταρτη ορίστηκε σε ένα παιχνίδι της Α', ενώ την είδαμε σε δύο ματς της Β'. Αυτά. Εχει άραγε απογοητευθεί;«Μπα...Τώρα πια είναι αδιαφορία» ξεκαθαρίζει μάλλον πικραμένη. Και συνεχίζει:«Σκεφθείτε ότι έλειψα στο Αλγκάρβε για τουρνουά, δεν έδωσα τα τεστ και πήγα χωρίς αγώνες στο τουρνουά. Δηλαδή, υπήρχε περίπτωση ένας κορυφαίος άνδρας διαιτητής να μην έκανε τα τεστ λόγω υποχρεώσεων και μετά να μην του δινόταν η δυνατότητα να τα περάσει;».
Κόντρα στο ρεύμα
Συνεχίζει την προσπάθεια επειδή πάει κόντρα στο ρεύμα και της αρέσει, αγαπά το άθλημα. Θα λέγαμε πως η πορεία της είναι αντιστρόφως ανάλογη με την αντίστοιχη του εγχώριου γυναικείου ποδοσφαίρου. «Δεν διαφωνώ. Οντως είναι πίσω. Αλλά στο εξωτερικό το γυναικείο φούτμπολ κάνει άλματα και έχει ορισμένες καταπληκτικές παίκτριες. Εγώ κουράζομαι περισσότερο όταν παίζω στο εξωτερικό, είναι πολύ απαιτητικό το παιχνίδι σε σύγκριση με τα ελληνικά ματς». Στον Καναδά η Θάλεια Μήτση έκανε προπονήσεις και στον ελεύθερο χρόνο της δοκίμασε και κανό σε ποτάμι με συνάδελφό της, ενώ μετείχε και σε μουσικό πρόγραμμα, έτσι για να χαλαρώσουν όλες οι κοπέλες διαιτήτριες. Με τύμπανα. Τώρα γύρισε στα δικά μας. Και έχει πάντα ενδόμυχα την ελπίδα να παίξει ένα σπουδαίο ματς, να αναγνωριστούν οι κόποι της και από τους δικούς μας φωστήρες της διαιτησίας...
