Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Μια μάνα που στερήθηκε την αγάπη της δικής της θέλει να μάθει ...

Πήρα μια επιστολή και την οποία σας παρουσιάζω αυτούσια με κάποιες διορθώσεις γραμματικές και συντακτικές. Η ουσία όμως είναι απείραχτη .

Νικηφόρε 

Είμαι μια γυναίκα κάποιας ηλικίας που πριν από  χρόνια με πέταξαν σε κάποιο νοσοκομείο .
Τι θέλω να σας μεταφέρω στην κυριολεξία τι θέλω να σας μεταφέρω    γράφοντας ότι με πέταξαν Μια γυναίκα γέννησε σε κάποιο Νοσοκομείο και χάθηκε αλλά ο καρπός έμεινε Και είμαι εγώ. 
Η συνέχεια μου ήταν όλα δημόσια βρεφοκομείο κλπ. Όλα αυτά δεν μπορούν να γιατρέψουν την ορφάνια Είμαι πονεμένη γιατί στερήθηκα την μάνα ότι πολύτιμο υπάρχει στη ζωή Τα βόλεψα και μπορώ να ισχυριστώ ότι έγινα χρήσιμο μέλος της κοινωνίας Παντρεύτηκα έκανα οικογένεια και έδωσα την αγάπη στα παιδιά μου που εγώ στερήθηκα 
Είδα στην τηλεόραση ότι ο άλλοτε δήμαρχος Θεσσαλονίκης μετά από τριάντα μήνες φυλακή με τα μέτρα του υπουργού δικαιοσύνης είναι λεύτερος .
Και ομολογώ ότι δεν με νοιάζει αν ο δήμαρχος είναι ένοχος ή αθώος 
Πήρα την απόφαση να σου γράψω αυτή την επιστολή γιατί πονώ με την περίπτωση της μάνας που ζητά να πάει κοντά στο παιδί της και η δικαιοσύνη δεν της δίδει την άδεια. Και αναφέρομαι στην γυναίκα του Άκη Τσοχατζόπουλου .
Δεν είμαι νομικός για να συγκρίνω τα παραπτώματα που έκαναν οι δυο κατηγορούμενοι  Αυτό όμως που έχω ζήσει και μπορώ να υποστηρίξω ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερεί από το παιδί την ζεστή αγκαλιά της μάνας 

Σχολιάζει ο Νικηφόρος 

Δημοσιεύω την επιστολή αυτή και δεν την σχολιάζω γιατί θα ήταν μια σκέτη παραφωνία. Όπως βλέπεις αγαπητή  μου φίλη την επιστολή σου την δημοσίευσα αφού γέμισα το πληκτρολόγιο  με δάκρυα Να είσαι καλά και να ξέρεις ότι εσείς αποτελείτε τα θεμέλια της κοινωνίας οι μάνες