Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Μιχάλης Δρίτσας ένας από εμάς που δεν μπόρεσε να μας βοηθήσει επειδή εμείς δεν του δώσαμε την ευκαιρία

              Δεν θα πεθάνω ολόκληρος 
            (Non omnis moriar --Θα ζει το έργο του )
                                                 Οράτιος



Δεν υπήρξε φίλος μου μπορώ να πω γνωστός μου και η γνωριμία μου προήλθε από μια παρεξήγηση.γύρω από την εφημερίδα μου τον Ντελάλη 
Από τότε  γνωριστήκαμε και διαπίστωσα ότι ο Μιχάλης  δεν είχε καμία σχέση με την εμφάνιση του που ήταν ενός ήρεμου ανθρώπου ένω μέσα του έκρυβε τον επαναστάτη 

Θυμάμαι μια μέρα πιάσαμε μια συζήτηση γύρω από το τραγούδι και δεν μπορούσα να φανταστώ πως ήταν δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να γνωρίζει τόσα πολλά γύρω από την μουσική. 
Είχε πιάσει πολλά θέματα που δεν μπόρεσε όμως να τα λύσει γιατί δεν ήταν πρώτος στην διοίκηση του Δήμου 
Και επειδή έχω μάθει να γράφω μόνο αλήθειες εδώ θα γράψω κάτι που το είχα χρόνια μέσα μου. 
Δεν μπορώ να  καταλάβω γιατί ορισμένοι στέρησαν από την τοπική αυτοδιοίκηση δυο ανθρώπους  του πολιτισμού που αν   ήταν ενωμένοι θα έκαναν θαύματα 
Και αναφέρομαι στον Μιχάλη Δρίτσα και την Σούζη Παπακωνσταντίνου . Αλήθεια ποιος δεν επιθυμούσε αυτή την πολιτιστική επαναστατική αλλαγή στο Δήμο; Ποιοι ήταν αυτοί που έβαλαν ζιζάνια στη σχέση τους Κάποιος πανέξυπνος που είδε ότι αυτοί οι δυο ενωμένοι θα σάρωναν 
Τα γράφω όλα αυτά γιατί αυτός που μας έφυγε δεν μπόρεσε να προσφέρει σύμφωνα με τα πνευματικά του προσόντα. 
Και δεν πήγα στην Κηδεία του γιατί θα έβλεπα κάποιους που δεν ήταν σωστοί μαζί του να είναι βαθύτατα στεναχωρημένοι και θα μ' έπιανε ναυτία και θα μπορούσα κάποιους να λέρωνα. 
Ο Μιχάλης Δρίτσας είχε όλα τα απαραίτητα στοιχεία να γίνει ο ενδεδειγμένος Δήμαρχος που τον είχε ανάγκη ο τόπος Και μάλιστα πολύ μεγάλη 
Αυτές τις αράδες είχα υποχρέωση να τις γράψω μια και δεν μπορούσα να τα πω μέσα στην εκκλησία. Που πολύ θα επιθυμούσα 
Κάποιοι με ρωτάνε πως είναι δυνατόν να γνωρίζω τόσα πολλά. Μα γιατί αγαπώ τους ανθρώπους που αξίζουν και νοιάζομαι γι αυτούς που μπορούν να προσφέρουν Και πληγώνουμε μ αυτούς που φεύγουν χωρίς να μπορέσουν να ανακουφίσουν τον κόσμο ενώ μπορούσαν 
Μιχάλη καλό ταξίδι να έχεις και είμαι βέβαιος ότι ταιριάζουν οι στίχοι του Κωστή Παλαμά " ...καβάλα πάει ο Χάροντας τον Διγενή στον Άδη "