Την Κυριακή η ώρα 10 το πρωί από το σημείο που βλέπετε στην φωτογραφία --που είναι μπροστά στο κλειστό εργοστάσιο της ΗΒΗ -- μέχρι την πιτσαρία Μπάκος που κάνω το μπάνιο μου έκανα δέκα τέσσερα (14) λεπτά μια διαδρομή που είναι περίπου τα δυο χιλιάδες πεντακόσια ( 2.500 ) μέτρα σκάρτα. που σημαίνει ότι έκανα στο λεπτό εκατό εβδομήντα οκτώ (178) μέτρα Και χρονομέτρησα πόσο κάνω με τα πόδια αυτή την απόσταση και διαπίστωσα ότι σε είκοσι έξη (26) λεπτά χωρίς να πληρώνω και βενζίνη. Το τραγικό είναι ότι διαπίστωσα ότι για την μεγάλη αυτή αργοπορία η αιτία ήταν δυο πούλμαν που διέσχιζαν το Λουτράκι και πήγαιναν προς Πέρα χώρα. Κάποτε όταν ο αντιδήμαρχος ΄Γιώργος Δέδες έβαλε την φωτεινή επιγραφή για την γέφυρα της Ποσειδωνίας πότε είναι ανοικτή η κλειστή χάλασε ο κόσμος. Γιατί ισχυρίζοντο ότι υπήρχε μια στο ποτάμι. Που εγώ ποτέ δεν την βρήκα να ανάβει. Αλλά η ταμπέλα εκεί που μπήκε προσέφερε τεράστιες υπηρεσίες στην πλαζ. Γιατί τα αυτοκίνητα δεν διασχίζουν την Ποσειδώνος αλλά την Αθηνών αν δούνε ότι είναι ανοικτή στρίβουν και από την λεωφόρο την καινούργια βγαίνουν στο καζίνο. Με μια κίνηση η οποία ήταν πολύ έξυπνη μερικώς λευτέρωσε κατά ένα μεγάλο μέρος την Ποσειδώνος.
Κύριε Γιώργο Δέδε Αντιδήμαρχε. Με μια απλή κίνηση κάνατε κάτι πολύ σπουδαίο Γιατί στην ιστορία έμεινε το αυγό του Κολόμβου για την απλότητα της σκέψης.
Αν στο σημείο που βλέπετε πιστεύω πολύ καθαρά στην φωτογραφία τοποθετήσεις μια πινακίδα που θα αναφέρονται τα μαγευτικά μέρη που θα μπορούν να πάνε οι επισκέπτες ( χωρίς να διασχίζουν το Λουτράκι) δια μέσου της πανέμορφης λεωφόρο θα λευτερώσετε και το Λουτράκι.
Θα χαρώ κ. Δέδε όταν θα μου δώσετε και πάλι την ευκαιρία να γράψω για σας ότι για να λυθεί ένα πρόβλημα δεν χρειάζεται μυαλό Αϊνστάιν αλλά απλά ...μυαλό!!!
