Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

Αν χαθεί η Χριστίνα Σαχίνη δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία

 Προσέξετε ανδρείκελα της επιτροπής ορισμού Διαιτητών μη χαθεί από την διαιτησία ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της διαιτησίας 


Ορίστηκαν είκοσι βοηθοί στη δεύτερη αγωνιστική που εκτός από τον Σίνγκ κανένας άλλος δεν μπορεί να σταθεί δίπλα της Και όμως επισήμανα από την περσινή ποδοσφαιρική περίοδο και ιδίως στους τελευταίους αγώνες μια χιλιομετρική ταλαιπωρία. Και εφέτος άρχισε ως βοηθός στον αγώνα Άρης Βοχαϊκού --Ολυμπιακός,Άσσου με διαιτητή τον Φραντζή το πρώτο εργαλείο της Νοταρά 48. Και την δεύτερη αγωνιστική να είναι βοηθός σ ένα αγώνα στο Σοφικό με έναν διαιτητή που δεν τον γνωρίζω. Και η νεαρή Σαχίνη μένει όπως έμαθα στην Κινέτα. Και θυμάμαι το δικό μου μαρτύριο όταν πήγα να γίνω Διαιτητής όταν ήμουνα φοιτητής Που ο τότε πρόεδρος την Ένωσης Αθηνών Ανδρέας Βγενόπουλος ( παππούς του σημερινού που πέθανε ) είπε σε συγκέντρωση μας ότι προτιμά τον αγράμματο από τον μορφωμένο γιατί μοιάζει σαν το τσιμέντο που στο τσουβάλι είναι μαλακό και μπορούμε εμείς να το πλάσουμε. Τότε κατάλαβα ότι δεν είχα καμία τύχη. Και έμεινα στο Χολαργό και ο πρώτος ορισμός μου ήταν στο Λαύριο. Ο δεύτερος στη Γλυφάδα Και ο τρίτος σε κάτι χωράφια που ένας κτηματίας έκανε ομάδα. Εκεί χάθηκα μέσα στις ελιές και εγκατέλειψα την διαιτησία Στο πρόσωπο της νεαρής Σαχίνη βλέπω την δική μου περίπτωση Με μια τεράστια διαφορά. Εγώ δεν ήμουνα ένα πολύ μεγάλο διαιτητικό ταλέντο όπως η Χριστίνα. 

Και έχω την απαίτηση να προστατέψουν την διαιτησία ο παράνομα ευρισκόμενος στο χώρο της διαιτησίας Δημήτρη Γκρούτσης που του έγινε απόπειρα από τέσσερις μασκοφόρος και δεν τον άφησαν μια αμυχή. Που έκανε τον αβανταδόρο --δημοσιογράφο  για να κάνει πρόεδρο τον παχύσαρκο και έγινε γενικός αρχηγός της Κορίνθου για το μεροκάματο ρε γαμώτο.