Σήμερα θα σταθώ σε δυο ξεχωριστές γυναίκες στους ώμους των οποίων «στηρίχθηκε» η Δημοκρατία
Θέλω σήμερα να σταθώ σε δυο ξεχωριστές γυναίκες που στους ώμους τους
«στηρίχθηκε» η Δημοκρατία. Η πρώτη είναι η Μαρία Λεπενιώτη, η δικαστής, αρεοπαγίτης που ανακοίνωσε ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση, καταδικάζοντας τον Νίκο Μιχαλολιάκο και τα πρωτοπαλίκαρά του για διεύθυνση και σύσταση εγκληματικής οργάνωση. Η Μαρία Λεπενιώτη πέτυχε απόλυτα να διευθύνει με πλήρη ισορροπία μία δίκη δύσκολη όπως αυτή της Χρυσής Αυγής που δεκάδες φορές υπήρξαν εντάσεις και τεράστια φόρτιση. Είναι η δικαστής που έκρινε ένοχο τον Γιώργο Ρουπακιά για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, που με την ιστορική της απόφαση έκανε τη Μάγδα Φύσσα να ξεσπάσει και σηκώνοντας τις γροθιές της να φωνάξει «Δικαιωθήκαμε!» και «ο Παύλος τα κατάφερε… Γιε μου!»
Η δεύτερη γυναίκα είναι η Μάγδα Φύσσα : Η γυναίκα – σύμβολο που βγήκε μπροστά για την καταδίκη των μελών της εγκληματικής οργάνωσης. Ο χρόνος για τη Μάγδα Φύσσα σταμάτησε στις 18 Σεπτεμβρίου του 2013, όταν ο φασίστας Γιώργος Ρουπακιάς δολοφόνησε τον γιο της. Μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής καθώς ήρθαν στο φως μία σειρά επιθέσεων κατά προσφύγων και μελών αριστερών οργανώσεων. Χρειάστηκαν να περάσουν 7 χρόνια για να μπορέσει το δικαστήριο να προχωρήσει στην έκδοση μιας ιστορικής απόφασης η οποία αναφέρει – κάτι που ήταν ήδη γνωστό στη συνείδηση του κόσμου – ότι η Χρυσή Αυγή έδρασε ως εγκληματική οργάνωση.
