χρόνια να το ζήσω αυτό. Ένα χωριό το Γαλατάκι έδωσε μαθήματα όχι ποδοσφαίρου αλλά πίστης για κάτι που το ήθελε.Ενώ αντίθετα οι παίκτες του Λουτρακίου της κοσμικής Λουτροπόλεως έμοιαζαν ως επισκέπτες που βιαζόντουσαν να φύγουν αφού έκαναν αγγαρεία Αλλά ενώ καθ όλη την διάρκεια του δευτέρου ημιχρόνου παιδικές φωνούλες έδιναν κουράγιο στους παίκτες του Σαρωνικού και μετά την λήξη του αγώνα μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και έγιναν ένα με τους παίκτες. Πανηγύρισαν όλες οι ηλικίες Σ αντίθεση με το Λουτράκι που οι λιγοστοί φίλαθλοι που έδωσαν το παρών έφυγαν με ευτυχισμένο χαμόγελο ορισμένοι γιατί απέτυχε στην τιτάνια προσπάθεια που έκανε ο πρόεδρος της Γιώργος Δέδες.
Είμαι υποχρεωμένος εδώ να συγχαρώ τον διαιτητή του αγώνα που δεν επέτρεψε να κάνει η ομάδα του Γαλατακίου ούτε ενός λεπτού καθυστέρηση που δεν την είχε ανάγκη.Καλό θα είναι να δει το VIDEO ο Διαιτητής Κεφιλής για καταλάβει τι σημαίνει αψεγάδιαστη διαιτησία. Και πως τελειώνει ένας σοβαρός αγώνας και ο χαμένος δεν έχει το παραμικρό παράπονο
