Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

Γιάννης Στέφας: ένας προικισμένος από τον Θεό άνθρωπος και ποδοσφαιριστής

Αυτά έγραψα για τον Γιάννη Στέφα



Ο νομπελίστας Γιώργος Σεφέρης στην ομιλία του στη Στοκχόλμη που  για την βράβευση του είπε « …σ΄ αυτό τον κόσμο που ολοένα στενεύει ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου και να βρίσκεται
Πολλοί καλά μας τα λες κύριε ποιητή μας αλλά που θα τον βρει η Ελένη και οι κόρες  της τον σύζυγο και πατέρα που τον έχασαν εδώ και τρία  χρόνια.  Που θα τον βρω εγώ που μου ήταν το φρένο μου αλλά και ο μοναδικός από τον οποίο δεχόμουνα συμβουλές γιατί ήξερα ότι ποτέ δεν θα με οδηγούσε σε τρικλοποδιά.
Ο Γιάννης Στέφας που τον έζησα όσο κανένας τόσο κοντά ήταν μια παραφωνία στη σημερινή μας διπρόσωπη  εποχή μας
Ο Κικέρων κάπου γράφει « …η φιλία μεγαλώνει την χαρά ελαττώνει τις λύπες μετριάζει την αθλιότητα της ζωής»
Τα λόγια αυτά του μεγάλου ρήτορα και ποιητή υλοποιούντο στις σχέσεις  που είχα με το Γιάννη Στέφα. Όταν τον συναντούσα στην καφετέρια που διατηρούσε μαζί με τα αδέλφια του στον Ισθμό ότι πρόβλημα και να είχα το ξεχνούσα και μαζί του προσπαθούσα να ξεχάσω για λίγο την αθλιότητα όχι της ζωής όπως υποστηρίζει ο Κικέρων αλλά την αθλιότητα όλων αυτών που σου κάνουν τον φίλο.
Και θυμάμαι όταν του έλεγα για κάτι φίδια που μας έκαναν τον φίλο με απαντούσε με μια πολύ φιλοσοφημένη εικόνα.
« Ξέρεις  στην ζωή μου αισθανόμουνα απόλυτα ελευθερωμένος ; Όταν έκανα τον τσομπάνη στα πρόβατα που είχαμε. Και ξέρεις γιατί ήμουνα λεύτερο; Γιατί είχα από πάνω μου μόνο τον ουρανό»
Άντε νομπελίστα ποιητή μου Γιώργο Σεφέρη να ψάξω να βρω άνθρωπου που θα αντικαταστήσει μέσα μου του Γιάννη Στέφα.
Είχε κάποια ατυχία σε κάποιο αγώνα και οι μικρόψυχοι αυτόν θυμούνται Γιατί δεν μπορούν να ξεπεράσουν ότι ένα παιδί από την επαρχία τον λάτρεψε μια ολόκληρη Θεσσαλονίκη Και όταν είχαν αγώνα οι παλαίμαχοι αυτόν καλούσαν πρώτο. Και θυμάμαι που μου έλεγε πώς να ξεχάσω αυτούς τους ανθρώπους.
 Με ρωτάνε γιατί δεν έχω πάει ούτε σε έναν αγώνα που έχει γίνει στη μνήμη του. Και τους απαντώ γιατί κανένας από αυτούς που σήμερα τον τιμούν δεν διαμαρτυρήθηκε που ο πρώτος πολίτης της πόλεως της Κορίνθου ο Δήμαρχος της δεν ήταν στην κηδεία του μα ούτε και στο μνημόσυνο του. Και ούτε στεφάνι  έστειλε ο Δήμος  στην Κηδεία του . Και αν δούμε το σχετικό κεφάλαιο του οικονομικού απολογισμού του δήμου θα δούμε σε πόσους άλλους έχει στείλει. Γιατί ο Γιάννης Στέφας την Κόρινθο δόξασε και όχι το Λουτράκι που σχεδόν σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο ήταν στην κηδεία του.  Γνωρίζω ότι αν μπορούσε να μου μιλούσε θα μου έλεγε « Δημοσιογράφε του γλυκού νερού ( έτσι με αποκαλούσε)αυτά που κάνεις είναι μικρότητες»
Και του απαντώ ότι είναι η μοναδική φορά που δεν θα σε ακούσω  γιατί μου είναι αδιανόητο να χωνέψω αυτή την απρέπεια.
Αυτός είναι ο Γιάννης ο Στέφας  ( και χρησιμοποιώ εν γνώσει μου το είναι και όχι το ήταν ) ο φίλος μου που κατά τον Κικέρωνα « …η φιλία μεγαλώνει την χαρά ελαττώνει τις λύπες μετριάζει την αθλιότητα της ζωής»
Κώστα Λογοθέτη Δήμαρχε Λουτρακίου Αγίων Θεοδώρων

Γνωρίζω πολύ καλά ότι το ποδόσφαιρο και το αγαπάς και το υπηρέτησες ως πρόεδρος του Ολυμπιακού Λουτρακίου βάζοντας μαζί με τους συνεργάτες σου το ποσόν των 6.700.000 δραχμές. Σε μια εποχή που άλλοι είχαν μπερδέψει το ταμείο της ομάδας των με την τσέπη τους. Και δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι δυνατόν εσύ ο άνθρωπος του ποδοσφαίρου να με έχεις ακόμα κάνει τα επίσημα εγκαίνια του γηπέδου των Ισθμίων που φέρει το όνομα ενός θρύλου της Κορινθίας και όχι μόνο. Και εσείς είσαστε στο τιμόνι του δήμου 31 μήνες και δεν έχουν ακόμα τα επίσημα εγκαίνια του γηπέδου.
Οι φίλαθλοι της Ελλάδας τιμάνε την μνήμη του και περιμένουν από το δήμαρχο  με συνοπτικές διαδικασίες να τοποθετήσει το όνομα του.
Δεν μπορώ να καταλάβω τους λόγους που καθυστερεί αυτή η απλή διαδικασία. Και ας το πάρουμε το θέμα και από πρακτικής πλευράς.
Συμφέρει κ. Δήμαρχε το ήδη δημιουργημένο  γήπεδο να έρθει κάποιος άλλος και να το εγκαινιάσει;
Γιατί κ. Δήμαρχε μας βάζετε σε αυτού του είδους την δοκιμασία άλλοι
Περιμένουμε το αίτημα μας να γίνει δεκτό  γιατί είμαστε βέβαιοι ότι αγαπάτε και τιμάτε τον αείμνηστο όπως και εμείς