Παρακολουθώ στις 8 λέξεις που νομίζω οι ηθοποιοί που παίζουν μια απλή ιστορία την έχουν πιάσει και την έχουν κάνει να κρέμεσαι από το γυαλί. Και εγώ ξεχώρισα τον καθηγητή που κρατάει την μικρούλα και την κυρία που παίζει τον ρόλο της γυναίκας του υπαρχηγού του κόμματος και την κόρη της. Τώρα διαβάζω από την ηθοποιό την περιγραφή του ατυχήματος
της και νομίζω ότι αρχίζω να αναρωτιέμαι αν η πένα της συναγωνίζεται την υποκριτική της ικανότητα
της και νομίζω ότι αρχίζω να αναρωτιέμαι αν η πένα της συναγωνίζεται την υποκριτική της ικανότητα
Αλλά ας διαβάσουμε αυτά που έγραψε μετά το τροχαίο.
“Σήμερα η μαμά μου Ειρήνη δεν θα έχει να πάει στην κηδεία μου. Δεν θα κλαίει , δεν θα χαϊδεύει το πεθαμένο σώμα μου στην κάσα. Γιατί σε ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ κατάφερα να πετάξω το αμάξι μου από την άλλη για να σωθώ από τον Ραλίστα με το άσπρο αυτοκίνητο που ερχόταν με φόρα καταπάνω μου. Με την θέση του ξάπλα πίσω, τα γάντια του ραλίστα στα χέρια, το τιμόνι ειδικό για τρέξιμο ο κύριος (πάνω από 40) βγήκε στην Παραλιακή να παίξει. Όλοι φώναζαν ότι έτρεχε με 200. Ζει. Τον χάιδεψα με αγάπη και του είπα ότι χαίρομαι που ζει….. αλλά χαίρομαι πιο πολύ για την μαμάκα μου που ζω εγώ. Από χτες κοιτάω την φύση και τον ουρανό σαν δώρο Θεού. Αγκαλιάζω τα ζώα μου και τα φιλάω συνέχεια. Ευχαριστώ τον κολλητό μου τον Δημήτρη που κατέβηκε από τον παράδεισο και με έσωσε – εκείνο το βράδυ τον είχα δει στον ύπνο μου να μου λέει ότι πρέπει να με οδηγήσει εκείνος στην δουλειά για να γλιτώσω από τον Θάνατο. Πίσω από μένα ήταν ένας δίμετρος άντρας γύρω στα 35-40. Εκείνος μάλλον είχε Άγιο.
ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΤΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑΑΑΑΑΑ !!!!!
Δεν έχετε δικαίωμα στην ζωή των άλλων”
Δεν έχετε δικαίωμα στην ζωή των άλλων”
Νικηφόρος : σας ρωτώ αν δικαιολογημένα έχω προβληματιστεί.
. 