Παρακολούθησα με πολύ μεγάλη προσοχή τον αγώνα Γιουβέντους -- Ολυμπιακού και έμεινα με την απορία. Πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που είναι τόσο έξυπνος όπως είναι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού να αφήνει κάποιους απίθανους και να μειώνουν την ομάδα που έχει τόσες ένδοξες σελίδες γράψει στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Όταν έμενα στον Πειραιά είχα την σπάνια ευκαιρία να γνωρίσω τον Λεωνίδα Ανδριανόπουλο και πέρασα αρκετές ώρες στο κατάστημα του ακούγοντας ιστορίες πανέμορφες από το πέρασμα των πέντε αυτών αδελφών από τον Ολυμπιακό. Και μια που με εντυπωσίασε αξίζει να την μοιραστώ μαζί σας.
Λεωνίδας Ανδριανόπουλος : Παίζει ο Ολυμπιακός με την ομάδα του Άρη. Και κάποιος παίκτης του Άρη με μάρκαρε σκληρά Εγώ του την φύλαξα και σε κάποια στιγμής τον μαρκάρω με τρόπο αντικανονικό και τον πετάω στα κάγκελα . Ο παίκτης τραυματίστηκε Και τότε με φωνάζει κοντά του ο ψηλός ( ο Γιώργος Ανδριανόπουλος Δήμαρχος Πειραιά και Υπουργός) και μου κόβει ένα χαστούκι και με διώχνει από τον αγώνα. Δεν περίμενε τον διαιτητή να με τιμωρήσει.
Όταν λοιπόν έχουν περάσει από την ομάδα σου αυτές οι φυσιογνωμίες δεν πρέπει να αφήνεις τα ετερόφωτα κ. πρόεδρε να παίρνουν λάμψη από σένα και να σε εκθέτουν.
