Δεν μπορείς να λες στην εκπομπή σου καλημέρα στην εκπαιδευτική κοινότητα και να χαιρετάς πιτσιρίκια που πηγαίνουν στο σχολείο και να βγαίνει κάποιος και να λέει έλα να σε κεράσω συκαλάκι και αν δεν σου αρέσει ντύνεσαι και φεύγεις. Και αν ο μαθητής ρωτήσει τον μπαμπά του τι θέλει να πει ο κύριος με το συκαλάκι τι θα του απαντήσει ο δυστυχής γονιός. Και μετά μπαίνει και τραγούδι ο ταξιτζής ο τίτλος από την τεράστια επιτυχία του αείμνηστου Στράτου Διονυσίου και η οποία έχει πλήρως αλλοιωθεί που είναι ακατάλληλο τραγούδι ακόμα και για ενήλικες.
Διαφωνώ με τον χαρακτηρισμό που έκανε ο ηθοποιός Γιάννης Μπονσταντζόγλου για τον συμπαθέστατο Μάρκο Σεφερλή αλλά όμως και να χαρακτηρίσουμε και τον ηθοποιό που έβγαλε δυο σχολές Κουν - Κατσέλη ότι έρχεται από το πουθενά είναι απαράδεκτο . Και δεν έπαιξε μόνο ένα σίριαλ στην τηλεόραση αλλά πολλά. Ο δημοσιογράφος δεν επηρεάζεται ούτε από φιλίες ούτε από συμφέροντα.
Σε ηλικία 87 ετών πέθανε την Δευτέρα η ηθοποιός του θεάτρου Νέλλη Αγγελίδου. Η είδηση του θανάτου της ανακοινώθηκε από το Εθνικό Θέατρο το οποίο δηλώνει ότι με οδύνη πενθεί μαζί με όλους τους Ελληνες την απώλεια της ηθοποιού, η οποία στη θεατρική της πορεία πρωταγωνίστησε σε πληθώρα παραστάσεων από το 1959 έως και το 2001.
Γεννημένη στην Αθήνα το 1927 η Νέλλη Αγγελίδου σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του «Θεάτρου Τέχνης» Καρόλου Κουν, από όπου και αποφοίτησε το 1955.
Τους πρώτους ρόλους της τους έπαιξε στο «Θέατρο Τέχνης» με έργα ρεπερτορίου από την παγκόσμια και ελληνική δραματουργία. Στο Εθνικό Θέατρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1959 στον «Ιουλιανό τον Παραβάτη» του Νίκου Καζαντζάκη και μέχρι την τελευταία της εμφάνιση ερμήνευσε σημαντικούς ρόλους
Δεν μπορώ να το δικαιολογήσω αυτό αλλά όταν από την ζωή φεύγει ένας καλλιτέχνης νιώθω φτωχότερο τον κόσμο. Γιατί ο καλλιτέχνης είναι προικισμένος από το Θεό
Γιατί μόνο ο καλλιτέχνης έχει την δύναμη να σου αλλάξει τον ψυχικό σου κόσμου. Με είχε εντυπωσιάσει στην τηλεοπτική σειρά Αστροφεγγιά από το βιβλίο του Ι Μ Παναγιωτόπουλου στο ρόλο της Μάρθας της μάνας του Άγγελου που τον έπαιζε ο Αντώνης ο Καφετζόπουλος. Στο πρόσωπό του έβλεπα τις μανάδες όλων των φτωχών αλλά προικισμένων με περίσσιο μυαλό παιδιών που ενώ μπορούν πνευματικά να πετάξουν και να κάνουν θαύματα η φτώχεια τους κόβει τα φτερά αλλά και η περιφρόνηση των δυνατών που ζηλεύουν αυτούς που είναι πολύ καλύτεροι από αυτούς.
Οι «ΕΙΚΟΝΕΣ» ετοιμάζονται να μοιραστούν με τον κόσμο, ταξίδια σε μακρινούς προορισμούς και άγνωστους πολιτισμούς. Ινδία, Μογγολία, Γουατεμάλα, Νεπάλ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, είναι μόνο λίγα από τα ρεπορτάζ που έχουν ετοιμάσει οι συντελεστές της εκπομπής για τη νέα τηλεοπτική σεζόν. Ετοιμαστείτε για ταξίδια μοναδικά και ονειρεμένα και αποδράσεις σε θάλασσες και βουνά, μεγαλουπόλεις και χωριά, ερήμους και οάσεις, τόπους μαγικούς και ανεξερεύνητους…
Σκηνοθεσία: Τίτα Μπονάτσου
Παραγωγή: Alpha Βοηθός Παραγωγής: Νίκος Τρουλλινός
Παρουσίαση: Τάσος Δούσης
Βοηθός Αρχισυντάκτη: Αγγελική Ζαρίφη Δημοσιογραφική Ομάδα: Ηλίας Φουντούλ
Ένα πρωί ξύπνησα πολύ πρωί και δεν μπορούσα να συνεχίσω τον ύπνο μου και προτίμησα να ανοίξω την τηλεόραση όχι για να παρακολουθήσω τίποτα το αξιόλογο ( γιατί πιο κανάλι θα βάλει αυτές τις πεθαμένες διαφημιστικά ώρες καλές εκπομπές) και πέφτω επάνω σε έναν δημοσιογράφο που παρουσίαζε μια εκπομπή με τον τίτλο εικόνες
Όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι μου γνωρίζουν ότι είμαι παθιασμένος με την τηλεόραση και ιδίως με τα Ελληνικά έργα. που μπορεί να έχω δει τον Κωνσταντάρα 100 φορές σε ένα έργο και την 101 να γελάσω το ίδιο όπως την πρώτη φορά. Βέβαια με αυτό δεν θέλω να υποστηρίξω ότι σήμερα δεν έχουμε πολύ μεγάλους ηθοποιούς. Αντίθετα πολύ προικισμένους και διαβασμένους χωρίς να με συγκινούν οι τίτλοι σπουδών των γιατί μόρφωση σημαίνει διάβασμα και μόνο διάβασμα.
Και επανέρχομαι στην εκπομπή την τηλεοπτική που είδα όλως τυχαία και από τότε βάζω το ξυπνητήρι και είμαι όρθιος στις πέντε το πρωί για να δω αυτό το λεβεντόπαιδο τον δημοσιογράφο τον Τάσο τον Δούση να πλησιάζει τον ημιάγριο συνάνθρωπό μας και να τον κάνει συνεργάσιμο σε χρόνο μηδέν. Και να μας παρουσιάζει τόπους που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι υπάρχουν. Φιλές που θεωρούν αμαρτία να πλυθούν. Και σε ορισμένες εκπομπές μας έδειξε αυτός ο προικισμένος δημοσιογράφος ανθρώπους της εποχής των σπηλαίων με τους οποίους κατορθώνει και συζητά και αυτό είναι το τεράστιο επίτευγμα
Αυτό το υλικό πρέπει να το αγοράσει το υπουργείο παιδείας και να το μοιράσει στα σχολεία για να μάθουν τα παιδιά μέσα σε αρκετό χρόνο αυτό που η δική μας γενιά δεν θα μπορούσε να μάθει εκατό ζωές να ζούσαμε. Και πάλι από καρδιάς συγχαρητήρια αν και αναγκάζομαι να ξυπνώ κάθε πρωί στις πέντε.
